Negeren negatief? Nee hoor!

Ken je DELLE, een acroniem van 'Durch einfach liegen lassen erledigen'? Dat betekent vrij vertaald: als je het maar lang genoeg laat liggen, verdwijnt het probleem vanzelf. Een zinnige methode als je je aandacht voor andere dingen nodig hebt. De meeste mensen gebruiken DELLE niet bewust. Ze willen nog wel wat met de taak, dat interessante artikel of die vraag, maar zijn 'm vergeten en ontdekken, als hij weer onder hun aandacht komt, dat het nu te laat is / geen zin meer heeft / niet relevant meer is. Dat gaat dikwijls gepaard met een merkwaardige combinatie van schuldgevoel en opluchting: 'Oeps, vergeten!' en 'Gelukkig, dat hoef ik niet meer te doen!' Bewust laten liggen Wanneer je besluiten even uitstelt, kan een probleem dus soms vanzelf verdwijnen. 'Solved by simply not handling,' noemen de Engelsen dat. Not done misschien, maar wel een verfrissende benadering van werk. Gewoon iets laten liggen tot de actualiteit of de urgentie eraf is. Simpelweg besluiten dat je niet reageert. NEGEREN in feite. Wat zou dat een hoop tijd schelen! Negeren negatief? Nee hoor! En nee, je negeert niet uit negativiteit, onaardigheid of desinteresse. Negeer of liever: DELLEER in het belang van iedereen. Bijvoorbeeld om bewust [...]

Negeren negatief? Nee hoor!2019-01-24T14:02:43+01:00

Intern kompas

Soms is het werk zo leuk dat het moeilijk is om je grenzen te bewaken. Ook ik heb daar last van. Ik merk het als ik moeite heb met inslapen omdat ik te lang heb doorgewerkt. Als anderen veelbetekenende opmerkingen maken over het aantal ballen dat ik in de lucht houdt. Als een vriendin me attendeert op een tip uit mijn nieuwsbrief die ik zelf ook wel eens op mag volgen. Kompas Grenzen bewaken is voor de één moeilijker dan voor de ander. Luister je goed naar je lijf, dan weet je wanneer je rustiger aan moet doen. Je bepaalt je koers op basis van je interne kompas. Ben jij extern georiënteerd, dan gaat het werk vaak voor. Dat kan natuurlijk niet eindeloos goed gaan. Hard werken is soms: verharden Was je lichaam maar een machine: je stopt er voedsel in en voilá: er komt energie uit. Maar zo werkt het helemaal niet. Behalve voedsel heeft je lichaam rust, licht, zuurstof en water nodig, en je geest heeft zoveel behoeftes dat ik maar niet eens aan een opsomming begin.  Negeer je de behoeftes van beide en focus je op je externe kompas, dan gaat dat onherroepelijk ten koste van je [...]

Intern kompas2019-01-24T15:15:35+01:00

Zonde van de tijd (maar iedereen doet het)

Wat een zegen. Als zelfstandig ondernemer hoef ik zelden tot nooit te vergaderen. Mijn klanten klagen daarentegen steen en been over deze ineffectieve vorm van kennis delen. "Ik voel me soms net een kinderjuf," vertelde een projectleider me onlangs. "Eigenlijk ben ik alleen maar bezig iedereen aangesloten te houden." En een ander, heel eerlijk:  "Vergaderingen kunnen veel beter voorbereid worden. Vooral door anderen maar zeker ook door mezelf." Vergaderen? Niet doen! Onlangs stuitte ik op een geweldig leuk anti-vergaderboek (van Ellen de Bruin, zie hiernaast) waaruit ik graag een paar inzichten deel. Niet dat je er minder door zult gaan vergaderen: daarvoor is de sociale netwerkcomponent te belangrijk. Maar wellicht helpt het je je eigen invloed te vergroten of vind je in het observeren van je collega's een vermakelijk tijdverdrijf tijdens deze verplichte saaie sessies. Waarom vergaderen zonde van de tijd is... Er is wetenschappelijk bewijs te over dat het idee dat vergaderen nut heeft grondig ondermijnt. Een paar pijnlijke inzichten: Het kan je niet ontgaan zijn dat in vergaderingen steeds dezelfde mensen aan het woord zijn. Ze lijken daardoor automatisch kundiger. Maar dominante figuren hebben zeker niet altijd de meeste expertise. Ze leiden gewoon aan zelfoverschatting en zijn daarom [...]

Zonde van de tijd (maar iedereen doet het)2019-01-24T15:01:56+01:00

Zoveel te doen

Sommige mensen zijn wars van lijstjes, maar toch is het gebruik van zulke geheugensteuntjes een kernkwaliteit van succesvolle timemanagers. Het vergt namelijk veel aandacht om taken, beloftes, voornemens of boodschappen in je geheugen vast te houden. Zeker in een drukke maatschappij waarin we worden overspoeld met prikkels. Het voordeel van lijstjes is dat ze inzichtelijk maken wat je te doen hebt. Tegelijkertijd is dat ook het nadeel, want er is zovéél te doen! Voor gekke invallen, spontane acties of lekker lege tijd moet natuurlijk ruimte blijven. Een lijstje is dus een hulpmiddel, geen dwingende tiran. Er zijn heel veel manieren om lijstjes te maken. Dé grote goeroe van de lijstjes is David Allen, met zijn Getting Things Done (GTD voor adepten). Allen heeft de lijstjesmakerij tot kunst verheven, met als nadeel dat het perfecte lijstje soms een doel op zich wordt. Het ideale lijstje Het ideale lijstje laat zien wat prioriteit heeft, biedt voldoende speelruimte om te kiezen, draagt jou niet meer werk op dan realistisch is en omvat ook de langetermijntaken. Een goed lijstje geeft je de zekerheid dat je niets zult vergeten, ook als je je ontspant. Basisregel De belangrijkste regel voor het maken van lijstjes is: zorg [...]

Zoveel te doen2022-02-28T14:39:38+01:00

Entropie – een maat van wanorde

Een paar jaar geleden was het in bedrijven hip om een Clean Deskbeleid te hebben. Dat had verschillende voordelen, werkte efficiency in de hand en het paste prachtig in de trend van Het Nieuwe Werken. Samen met flexibele werkplekken werd het in menig organisatie doorgevoerd. Een aantal van mijn klanten leeft sindsdien uit een lockertje. Ik zou natuurlijk kunnen zeggen dat dat vreselijk is: gedoe, tijdrovend en ongezellig. Maar het went en het biedt gelegenheid om nu eindelijk eens door te pakken met papierloos werken. Empty Desk Syndroom Toch staat Clean Desk niet garant voor een perfecte orde, omdat het vaak gepaard gaat met het Empty Desk syndroom: het fenomeen dat je aan het einde van de dag je zorgvuldig geordende documenten altijd weer moet wegstoppen in locker, kast of tas. Vervolgens zoek je je daags daarna een ongeluk naar die ene memo of belangrijke brief. Onze hersenen hebben visuele informatie nodig om te onthouden, en die schijnbaar slordige ordening op het bureau biedt daartoe heel veel aanknopingspunten. Ik durf dan ook te wedden dat het gros van de cleandeskwerkers elke ochtend zijn paperassen op exact dezelfde wijze uitstalt als de dag ervoor. Hoe meer spullen, hoe groter de kans [...]

Entropie – een maat van wanorde2019-01-24T15:28:07+01:00

Waarom ik niets heb met Tony Crabbe

Zoals sommigen van jullie weten heb ik tussen 2008 en 2016 acht scheurkalenders over timemanagement gepubliceerd en als spin-off daarvan De beste tips tegen tijdnood. Ik weet dus redelijk goed wat timemanagement inhoudt, dacht ik altijd. Daarom was ik stomverbaasd toen ik dit filmpje zag waarin Tony Crabbe uitlegt waarom timemanagement niet werkt. Volgens Crabbe (hij publiceerde vorig jaar een populair-wetenschappelijk boek getiteld 'Nooit meer te druk') is timemanagement zoiets als een grote klok voor je neus zetten en zoveel mogelijk proberen te doen, waardoor je nog meer tijdsdruk ervaart, ongelukkig wordt en juist minder gedaan krijgt. 'Stop met timemanagement, en manage in plaats daarvan je aandacht,' zegt hij in het filmpje. Nu is het niet zo raar dat Crabbe zo'n smalle definitie hanteert van timemanagement, want dat past lekker in zijn promotiecampagne. Net als de controversiële kop 'Alleen sukkels hebben het druk' boven een recensie die in 2015 in de NRC verscheen. Trots meldde de krant later dat het artikel wel 15 keer viral ging. Het was dan ook slim getimed, net voor de Week van de werkstress, waarmee Asscher stress juist uit de taboesfeer poogde te krijgen. Niks stress, sukkels zijn we: BAM! Begrijp me niet verkeerd: 'Nooit [...]

Waarom ik niets heb met Tony Crabbe2019-01-24T15:29:56+01:00

Het effect van Marie Kondo

Een Japanse collega heeft potdorie een revolutie ontketend in organizing land. Met één welgekozen zinnetje is het hele proces van wikken en wegen over opruimen en organiseren gereduceerd tot een simpele vraag: 'Does it spark joy?' (word je er blij van?) En het effect! Opruimen (pardon, 'ontspullen') is helemaal in en iedereen heeft het over 'die maffe dame die haar sokken laat ademen.' Die revolutie is ontketend door de bestseller Opgeruimd! van Marie Kondo. Ze raakte een gevoelige snaar in het nuchtere Holland, al vinden we haar advies om spullen voor hun diensten te bedanken ietwat vreemd. Ook in de zakelijke markt is de rode draad van het organizen het nemen van beslissingen over taken, mails, afspraken en informatie. Mijn klanten zijn het overzicht kwijt, vandaar dat een klankbord welkom is. Maar ik kies voor een rationele benadering, terwijl Kondo juist te rade gaat bij emotie. Is het nemen van besluiten dan werkelijk zo simpel? En geldt dat ook op de werkvloer? Beslissen doe je zo Hoe nemen we eigenlijk besluiten? Dat gaat volgens psychologen als volgt. Om een beslissing te kunnen nemen, hanteren mensen drie informatiebronnen. Ze gaan bij zichzelf na welke voor- en nadelen er aan een beslissing [...]

Het effect van Marie Kondo2019-01-24T15:26:38+01:00

Waarom slimme mensen soms domme dingen doen

Neuropsychiater Theo Compernolle is zeker niet tegen de technologische vooruitgang, maar in zijn boek Ontketen je brein (Lannoo, 2014) waarschuwt hij wel nadrukkelijk voor de nefaste gevolgen van altijd ‘aan’ staan, stress, multitasken, gebrek aan rust en open kantoren. Compernolle onderscheidt drie breinsystemen: het reflexbrein, het reflecterende brein en het archiverende brein. Het reflexbrein reageert op prikkels uit de omgeving, het reflecterende brein stelt ons in staat om na te denken en het archiverende brein ordent de informatie, zodat het denkbrein eruit kan putten. Nu heeft het reflexbrein vaak de overhand, zonder dat we het in de gaten hebben. En omdat ze hun brein onvoldoende kennen, doen slimme mensen domme dingen. Compernolle onderscheidt vijf breinboeien: De wortel van het probleem: altijd online zijn Multitasking en taakwisseling: het maakt je een warhoofdige homo interruptus Negatieve stress: de pest voor je reflecterende brein Gebrek aan pauzes en slaap: een epidemisch probleem Breinvijandige open kantoren: lawaai leidt tot cognitieve/emotionele uitputting Als we die breinsystemen niet leren te benutten, leidt onze productiviteit, creativiteit en gezondheid eronder, waarschuwt Compernolle. Dat burn-out jaarlijks 1 op de 7 mensen treft, lijkt zijn standpunt te onderstrepen. De belangrijke vraag is: hoe gaan we breinboeien te lijf met datzelfde [...]

Waarom slimme mensen soms domme dingen doen2019-01-24T15:44:22+01:00

Perfectionistisch, en toch in balans

Veel mensen hebben de neiging tot perfectionisme. Ze blijven hun product tot in het oneindige verbeteren, en balen tegelijkertijd dat dit zoveel tijd kost. Ze leggen op alle slakken zout, terwijl ze weten dat anderen om een foutje of wat niet malen. Ze leveren prachtig werk af, om te ervaren dat dit dikwijls onopgemerkt blijft. Maar een perfectionistische werkaanpak levert ook interessante voordelen op. Je houdt controle over het proces, en kunt lekker je eigen zin doen. Perfectionisten zijn bovendien doorzetters: dat is iets om trots op te zijn. En door heel goed werk te leveren, kom je in elk geval minder snel in conflict met de buitenwereld. Perfectionistisch in balans Die voordelen maken het lastig om de neiging tot perfectionisme te doorbreken. Terwijl je misschien wel toe wilt naar een wat gezondere balans tussen investeren en ontspannen. Hoe zou je dat kunnen bereiken? • Spreek niet over perfectionisme. Vertel jezelf (en anderen) dat je streeft naar excellente prestaties. Positief herwaarderen dus. • Realiseer je dat er geen maatstaven zijn voor perfectie. Het resultaat van je noeste arbeid is altijd de weerslag van een individuele inspanning met een persoonlijk accent. Je collega zou het totaal anders hebben aangepakt, en mogelijk [...]

Perfectionistisch, en toch in balans2019-01-24T15:46:44+01:00

Publiceren? Het was pure bluf

De laatste Timemanagementkalender ligt in de (virtuele) boekwinkels. Maar dát er een kalender kwam, was eigenlijk pure bluf. Want geen enkele uitgeverij zat in 2008 op nog een kalender te wachten. De markt was verzadigd, hoorden mijn schrijfmaatje Leid Oudemans en ik. Alleen uitgeverij Business Contact reageerde aanvankelijk enthousiast. Groot was onze teleurstelling toen bleek dat zij het toch niet aandurfden. De eerste teksten waren al gemaakt. We stonden in de startblokken. Terwijl Leid op vakantie was, nam ik een gewaagd besluit. Ik bood de uitgeverij aan om de eerste 1000 exemplaren af te nemen. 'Dat doen we wel even,' dacht ik. Die kalender moest en zou er komen! Tegen zoveel optimisme en vertrouwen was Business Contact niet bestand. We mochten aan de slag gaan. In september lag de eerste kalenders dan ook echt in de boekhandel en vierden we onze lancering bij Boekhandel Verkaaik in Gouda. Wat waren we naïef! Want diezelfde maand werden twee pallets met tientallen dozen kalenders afgeleverd... Nog nooit heb ik zo hard genetwerkt en gelobbyd met een product van mezelf. We reden half Nederland rond met dozen in de achterbak en smeekten al onze vrienden, kennissen en klanten om de kalender te kopen. Zou [...]

Publiceren? Het was pure bluf2019-01-24T15:42:55+01:00
Ga naar de bovenkant