Martine maakt de balans op
Tien jaar geleden diende ik rond deze tijd mijn ontslag in. Wat was ik trots dat ik inmiddels kon bestaan van mijn inkomsten als professional organizer! Ik dacht dat ik alleen nog maar een beetje meer ervaren moest worden. Dat was behoorlijk naïef van me. In die tijd telde de beroepsvereniging nauwelijks 80 leden, en keer op keer moest ik uitleggen wat een professional organizer nou eigenlijk deed. Zelf wist ik het ook amper. Oké, ik had een praktische inslag en een natuurlijke belangstelling om te ordenen. Alles wat ik verder deed was naast mijn klant zitten, vragen stellen, wat tips geven en sturen op beslissingen. Het leek weinig, maar het was niet niets. In mijn eerste referentie stond: ‘Als jij even de kamer uit was, stagneerde het opruimproces direct.’ Niet lang daarna werd duidelijk dat ik het allemaal toch wat optimistisch had ingeschat. Er was veel schaamte. Mensen vonden het duur. Ik liet folders maken, kaartjes drukken, liep netwerken af… maar veel werk kwam er niet uit. Om naamsbekendheid te verwerven begon ik met het schrijven van de Timemanagementkalender. En om rond te komen, kluste ik er in mijn oude vak bij als communicatietrainer. Totdat de crisis uitbrak en [...]