De media is gefascineerd door Marie Kondo. Ik heb er een dagtaak aan om berichten over haar te volgen. Oorzaak van de hernieuwde belangstelling is de Netflix-serie Tidying up with Marie Kondo. De essentie: een huishouden in chaos leert een les en leeft nog lang en gelukkig.
De organizers die zich opruimcoach noemen, varen wel bij al die aandacht. Maar minder leuk vind ik het volgende. Een journalist wil mij liever geen organizer noemen in een artikel over grenzen stellen. Want, zeg ze ‘Organizer vind ik een wat lastig woord, omdat het insinueert dat je meer in de Marie Kondo-hoek zit.’
Het woord alleen al: insinueert. ‘Het gaat me om de associatie die veel mensen bij het woord ‘organizing’ hebben, verduidelijkt ze nog maar eens.
Domo arigatou (dank je wel), Marie Kondo!
Marie Kondo is inderdaad een organizing-consultant. Haar rigoureuze KonMari-methode schrijft voor dat je alles wegdoet waar je niet meer blij van wordt. Door respectvol keuzes te maken, wordt het gemakkelijker om los te laten. Op de KonMari-manier gaat dat zo: bedank je spullen voor bewezen diensten, gebruiksplezier of inspiratie, als je wilt met Japans buiginkje.
Ongemakkelijk volgen Marie Kondo’s klanten haar instructies op. Maar al dat weggooien is wel degelijk bevrijdend. Denk maar aan het stil verwijt van ongelezen boeken, nagelnieuwe bak- en kookspullen en nooit gedragen kledingstukken in je kasten. ‘Zonde!’ lijken ze te zeggen. ‘Doe wat met me!’
Weggooien verlost je van schuldgevoelens.
Waarom de ‘Marie Kondo-hoek’ een foute is, en waarom die associaties niet de bedoeling zijn, daarnaar blijft het gissen. Maar of het nu om organizing gaat in enge zin (Marie) of in brede (Martine): als loslaten het centrale woord is, ben ik schuldig.
Ik schrijf je weliswaar niet voor hoe je je kleding moet vouwen. Ik beloof geen louterende levenslessen, noch de illusie van een leven zonder gedoe. Maar wel het vertrouwen dat je beter in balans zult zijn als je regelmatig op een ontspannen manier stilstaat bij de invulling van je tijd – en keuzes maakt. Met of zonder een minimalistische levensstijl.
Daarbij past deze tip:
Probeer elke dag een beetje beter te worden
Waarin? In het aanpakken van wat je dan ook dwars zit. Maar niet per se met het doel overal blij van te worden. Er zijn nu eenmaal ook minder leuke kanten aan het leven. Van daarmee leren omgaan word je sterker.
PS: in 2016 schreef ik al eens dit blogje over Marie Kondo en haar ‘Does it spark joy’. Daarin sta ik vooral stil bij hoe wij normaliter beslissen en waarom een besluit met deze vraag in gedachten soms gemakkelijker is.
Vaker tips ontvangen? Abonneer je op de Timemanagementtip van de week.