Uit onderzoek van de TU Delft blijkt dat mensen vaak dezelfde relatie aangaan met hun spullen als met elkaar. Ze dichten hun spullen zelfs emoties toe.
De onderzoekers vergelijken de aanschaf van een nieuw product met het eerste stadium van een relatie: verliefdheid. In het tweede stadium leer je elkaar beter kennen en in het derde stadium treedt gewenning op. Gaandeweg komt er spanning in de ‘relatie’, bijvoorbeeld als het product toch nadelen blijkt te hebben of als er een betere versie op de markt komt.
De commercie speelt handig met onze emoties door voortdurend nieuwe versies of verbeterde releases uit te brengen van bestaande producten. Zo krijgen we steeds meer spullen. Tegelijkertijd lijden we aan aan (emotionele) bewaardrang. Zo blijven niet alleen oude mobieltjes bewaard, maar ook camera’s, een geliefd paar versleten schoenen, onhandige kastjes, treinbanen en ga zo maar door. Puur vanwege de herinnering aan de emotie van destijds. Wie erg gehecht is aan zijn spullen, ervaart zelfs gevoelens van rouw als een geliefd product kapot gaat. Om die reden nemen we niet graag afscheid van bezittingen, ook al voldoen ze niet meer aan onze eisen.
Enerzijds willen we dus graag nieuwe spulletjes kopen omdat dit prettige emoties oproept. Anderzijds hebben we last van ruimtegebrek, schuldgevoelens jegens onze oude spullen en een gevoel van onmacht omdat we niet goed kunnen kiezen. Wat je noemt de spagaat van de consumptiemaatschappij.