06 19 01 26 26

Kijken, niet kopen

Wat een dappere mensen. Al een paar weken kijk ik gebiologeerd naar de afleveringen van 'Je huis op orde'. In dit opruimprogramma wordt de complete huisraad van een gezin uitgestald in een grote loods. Daar moeten ze afscheid nemen van de helft van hun spullen, terwijl hun huis een opknapbeurt krijgt. Een professional organizer stuurt het keuzeproces en reorganiseert kasten en lades. De kracht van het programma schuilt in de herkenbaarheid. Genadeloos worden spullen in categorieën gesorteerd en geteld. Rillend stel ik me voor dat het team bij mij thuis kasten komt opentrekken. Mijn foto- en studieboeken, potten en pannen, sokken en ondergoed: niets zou ontsnappen aan het alziende oog van de camera. De deelnemende gezinnen doen intussen dapper afstand van dingen. Dat is nodig, want door koop- en verzamelzucht voelt het huis niet als thuis meer. Psychological home (het gevoel van geborgenheid en ontspanning dat je huis kan bieden) is geschonden en de hoeveelheid spullen draagt daar ten dele aan bij. Na een intensieve week van zelfopgelegd minimaliseren keren de deelnemers terug in hun schoongemaakte en gereorganiseerde huis. Het is een plaatje en opgetogen trekken ze deuren, laden en kasten open. We zien veel 'clevere' opbergartikelen en ik vermoed [...]

Kijken, niet kopen2022-10-26T13:45:06+02:00

Opruimrem

Het is een goed getimed initiatief. Afgelopen zaterdag is de astronomische lente begonnen: het moment waarop nacht en dag precies even lang duren. En hoewel het ruim een halve eeuw geleden is dat we kolenstof uit kleden klopten, associëren we het lengen der dagen nog altijd collectief met de voorjaarsschoonmaak. Daarom heeft mijn beroepsvereniging deze week tot een Nationale Opruimweek uitgeroepen. Nu is opruimen bepaald niet hetzelfde als schoonmaken. Schoonmaken is weliswaar hard werken, maar verder een tamelijk meditatieve bezigheid voor wie zich er niet (meer) tegen verzet. Opruimen is fysiek niet zo moeilijk maar mentaal juist heel inspannend. Als je ten minste geen rücksichtsloze beslisser bent à la, ik noem maar iemand, Marie Kondo. Ik was dan ook geïntrigeerd door een artikel in Trouw van enkele weken geleden over 'De waarde van leegte'. Daarin legt geleerde Michel Dijkstra uit hoe de oosterse filosofie naar de verhouding tussen mensen en spullen kijkt. Vanuit een benijdenswaardige zenhouding. Wij organizers benaderen spullen en dus ook het opruimen daarvan meestal logisch-rationeel: 'Hoe lang heb  je het al? Wanneer heb je dit voor het laatste gebruikt? Waar moet het worden opgeborgen?' Het zenboeddhisme kijkt juist naar wat er niet is. Niet de spullen zijn [...]

Opruimrem2021-03-26T11:23:01+01:00

Cd van jou,cd van mij

Het was eindelijk zover. Nadat mijn vriend en ik vorig voorjaar hadden besloten onze relatie om te zetten in een vriendschap, was nu het moment aangebroken om ook onze inboedel te scheiden. Cd voor cd, boek voor boek en bord voor bord verdeelden we de spullen. De afgelopen jaren hadden we, in tegenstelling tot het advies dat ik vaak geef (iets erin is iets eruit), wel van alles bijgekocht maar niet bijster veel weggedaan. Dankzij mijn organisatietalent en het ruime huis waren overtollige zaken moeiteloos in hoeken en gaten verdwenen, zodat wij, al sorterend, met verbazing een bijna volledige tweede huisraad tevoorschijn toverden. Terwijl mijn ex dozen zijn nieuwe woning binnenschoof, werd de mijne leger en leger. Ik nam planken af, veegde lades schoon, organiseerde een en ander op mijn eigen hoogte en richtte af en toe de aandacht naar binnen, om te voelen hoe het met me ging. Even tussendoor moet ik iets bekennen. Ik vind opruimen bij mezelf niet leuk. Beslissen valt me zwaar en ik houd niet van verkwisting. Spullen gebruik ik op, en ik geef liever iets weg dan dat ik iets weggooi. Om die reden zorg ik aan de voorkant dat er niet veel binnenkomt. [...]

Cd van jou,cd van mij2022-06-20T14:33:54+02:00

Deze gewoonte is met geen mogelijkheid te doorbreken

Mijn zoon heeft een hoek van de tafel geclaimd. Al sinds de zomer gooit hij hier zijn petje en zijn zonnebril neer. Tot vorige week lagen er ook papieren van de NS, de bank en de studiefinanciering, tot ik hem verzocht die elders op te bergen. Het is nieuw gedrag dat hij helaas heeft gekopieerd van zijn ouders. Want aan de overkant van de tafel heeft mijn vriend zijn eigen aflegplek waar de spullen zich ophopen. Een boek over datamanagement, een folder, papieren en een bonnetje. Op slechte dagen schuift hij er zijn laptop onder. En ik doe vrolijk mee. Op mijn hoekje liggen vooral kranten, tijdschriften en boodschappenbriefjes in de maak. Alleen onze oudste zoon heeft de tafelindeling niet begrepen. Zijn post laat hij liggen waar hij die geopend heeft. Soms verzamel ik zijn paperassen en leg ze... op het enige lege hoekje van de tafel wat nog over is! Natuurlijk probeer ik af en toen korte metten te maken met die magneetplekken, zoals ze in organizersjargon ook wel worden genoemd. Ik gooi naar eigen inzicht weg, ruim wat op, orden de resterende aanwas in categorieën en/of eigenaar en maan gezinsleden tot opruimen. Het mag niet baten, want binnen een dag begint het tafereel [...]

Deze gewoonte is met geen mogelijkheid te doorbreken2022-10-23T11:48:26+02:00

Allemaal naar de stort (coronaweek 2)

Eindelijk heb ik tijd om mijn hobby uit te leven. We zijn bezig onze tuin duurzaam te maken: er is een wadi gekomen, een takkenril, stapelmuurtjes, insectenverstopplaatsen, blotevoetengras, regenwateropvang, inheemse beplanting en verrijkt bodemleven. De afgelopen weken heb ik elke vrijdagmiddag meegewerkt met de hoveniers. Scheppen, kruien, sjouwen en graszoden steken: na uren in de buitenlucht is je rug gebroken en je hoofd leeg. Het klinkt raar, maar het is genieten. Het werk van de specialisten zit er bijna op, maar voor ons is er nog veel te doen. Dat is een welkome afleiding nu we overspoeld worden door verontrustend nieuws en corona steeds minder een onschuldig griepje en een ver-van-mijn-bedshow blijkt. De afgelopen week hebben we een nieuw houthok getimmerd, de schutting gebeitst en stapstenen geplaatst. Bij mijn vriend is een onschuldig lentevirus toegeslagen: hij heeft het plan opgevat de schuur op te ruimen. Dat is nodig ook: overal staan spullen en op het werkblad ligt gereedschap en toebehoren hoog opgetast. Het is niet zijn eerste poging en hij gaat als vanouds te werk: grondig. En zonder plan. Eerst heeft hij alle spullen naar buiten gedragen en het terras volgebouwd. Vervolgens moet alles weer naar binnen, op zoek naar [...]

Allemaal naar de stort (coronaweek 2)2020-08-09T11:46:59+02:00

Alle bitjes helpen

Terwijl het ene na het andere verhaal over schadelijke uitstoot de wereld in wordt geslingerd, probeer ik positief te blijven. Op stikstof en PFAS in atmosfeer dan wel grond heb ik niet zoveel invloed, maar aan mijn Co2-uitstoot kan ik tenminste zelf iets doen. Daarom heb ik mijn zakelijke emissie over 2018 en mijn verre reis van dit voorjaar afgekocht met een donatie aan het Fair Climate Fund, zodat er nu iemand in Ethiopië minder stookt en schoner kookt. Ik kan niet controleren of het echt zo is, maar het voelt goed. Toen mijn zoon me attendeerde op de sympathieke actie #teamtrees, was ik dan ook snel om. Een bekende YouTube'er, MrBeast, wil voor het einde van het jaar 20 miljoen USD ophalen om even zoveel bomen te planten. Een boom neemt jaarlijks 20 kg Co2 op, en bebossing helpt, had ik juist gelezen, dus ik kocht precies genoeg bomen om mijn uitstoot over 2019 te compenseren. Jammer dat ik even buiten mijn dataverbruik had gerekend, want ook met onschuldig gesurf draag ik bij aan de opwarming van de aarde. Met het versturen van één pdf van slechts één MB stoot ik al 20 gram CO2 uit. Met 5 MB [...]

Alle bitjes helpen2022-10-23T11:52:56+02:00

Heb jij ook zo’n volle inbox waar je maar niet doorheen komt?

De mijnheer naast me is niet de minste. Universitair geschoold. Wetenschapper. Een echte specialist in zijn vak. Alleen: met dezelfde precisie waarmee hij zijn werk doet, heeft hij geprobeerd zijn inbox te tackelen. Hij is er nog steeds niet klaar mee en beseft: zo werkt het niet. Ik tref honderden mapjes aan en overlappende methodes om belangrijke berichten in beeld te houden. Waarschuwingen dat zijn opslagruimte dreigt vol te lopen. Het is om moedeloos van te worden, want de mails blijven maar komen. Nu ben ik er. Ik laat hem eerst maar eens ervaren hoe goed de machine voor hem kan zoeken, dwars door alle bestanden heen. Mappen en submappen. Ontvangen en verzonden items. Op naam en onderwerp. Nauwkeurig archiveren is dus vrijwel overbodig. Voorzichtig stemt hij in met een algemene map ‘archief’ waar tientallen mapjes in verdwijnen. Mapjes met slechts drie mails erin. Vergeten mapjes en mapjes van oude projecten. Dat ruimt op! De resterende mappen zijn projectmappen. Ze passen netjes op het scherm en dat geeft overzicht. Nu moeten we de inbox zelf nog te lijf met maar liefst 1152 mailtjes. Wat hij meestal doet is: diep en oppervlakkig werk door elkaar. Na de eenvoudige besluiten begint hij [...]

Heb jij ook zo’n volle inbox waar je maar niet doorheen komt?2019-04-10T21:33:37+02:00

Domo arigatou, Marie Kondo!

De media is gefascineerd door Marie Kondo. Ik heb er een dagtaak aan om berichten over haar te volgen. Oorzaak van de hernieuwde belangstelling is de Netflix-serie Tidying up with Marie Kondo. De essentie: een huishouden in chaos leert een les en leeft nog lang en gelukkig. De organizers die zich opruimcoach noemen, varen wel bij al die aandacht. Maar minder leuk vind ik het volgende. Een journalist wil mij liever geen organizer noemen in een artikel over grenzen stellen. Want, zeg ze 'Organizer vind ik een wat lastig woord, omdat het insinueert dat je meer in de Marie Kondo-hoek zit.' Het woord alleen al: insinueert. 'Het gaat me om de associatie die veel mensen bij het woord 'organizing' hebben, verduidelijkt ze nog maar eens. Domo arigatou (dank je wel), Marie Kondo! Marie Kondo is inderdaad een organizing-consultant. Haar rigoureuze KonMari-methode schrijft voor dat je alles wegdoet waar je niet meer blij van wordt. Door respectvol keuzes te maken, wordt het gemakkelijker om los te laten. Op de KonMari-manier gaat dat zo: bedank je spullen voor bewezen diensten, gebruiksplezier of inspiratie, als je wilt met Japans buiginkje. Ongemakkelijk volgen Marie Kondo’s klanten haar instructies op. Maar al dat weggooien is [...]

Domo arigatou, Marie Kondo!2020-07-13T11:00:54+02:00
Ga naar de bovenkant