06 19 01 26 26

Adempauze (coronaweek 1)

'Hoeveel pauzes heb jij vandaag genomen?' Verschillende deelnemers reageerden betrapt toen mindfulnesstrainer Chris Grijs deze vraag tijdens een lezing over aandachtsmanagement aan het publiek stelde. Veel verder dan heen- en weer lopen naar de AH waren sommigen niet gekomen, bekenden ze. Ook ikzelf kwam tot de conclusie dat het aantal bewuste pauzes die dag ontoereikend was geweest. Het was 5 maart 2020. Vandaag is het 16 maart 2020. Mijn agenda is leeg en ook mijn to-dolijst is met de helft gekrompen. De afgelopen dagen is alle waan uit de dag komende drie weken gesneden. De aanleiding is rot, maar dit moment om te herademen zou mijn drukke lezers wel eens ontzettend goed uit kunnen komen. Maar... zelf betrap ik me op de neiging mijn adem in te houden. Neurotisch volgde ik de afgelopen dagen de berichtgeving over corona. Waar gaat dit heen? Hoe loopt dit af? In zekere zin biedt het besluit van de regering rust. Indachtig het advies van Chris doe ik de oefening Staan voor het raam. Ik verwonder me over het prachtige weer, hoor de vogels, zie de jogger. Adem in. Adem uit. Goed, een onverwachte adempauze dus, voor de meesten van ons, al gaat het werk [...]

Adempauze (coronaweek 1)2020-08-09T12:11:40+02:00

Ben jij wel imperfect genoeg?

Af en toe schaam ik me te pletter. Vrijwel wekelijks sluipen er foutjes in de Tip van de week. Ik schreef dumbphone in één nieuwsbrief op drie verschillende manieren. Ik haalde kwalitatief en kwantitatief door elkaar. Ik had het over koolmijn in plaats van kolenmijn. Er stonden verkeerde links in mijn nieuwsbrief, letters te veel en woordjes te weinig. Om eerlijk te zijn, denk ik dat er in 80% van mijn nieuwsbrieven wel een fout stond. En dan heb ik het niet eens over een redenering die niet helemaal klopte, een tip die niet op de inhoud sloeg en onduidelijke verbanden in de tekst. Soms durf ik amper op 'Send' te klikken, uit angst voor het moment van aankomst in mijn inbox minuten later. Wanneer de fouten waarvoor ik uren blind was, me ineens wél opvallen. Gelukkig zijn mijn lezers minder kritisch. Een heel enkele keer attendeert iemand mij op een foutje, altijd op begripvolle toon. Soms ontdek ik ze later, wanneer ik de tips herlees voor ik ze op de website zet. Op zo'n moment breekt het koude zweet me uit. Een fout is een mokerslag voor mijn identiteit van auteur, voormalig communicatietrainer en bewonderd collega. Bijna iedereen herkent [...]

Ben jij wel imperfect genoeg?2019-04-28T18:33:04+02:00

Tip van de week #28/29

Met rouwranden type ik dit stukje. Dit weekend heb ik namelijk in de tuin gewerkt. Normaal gesproken vind ik dat geen straf, maar dit keer heb ik echt mijn tijd en energie verspild. Het erge is: ik had beter moeten weten. Wie het gevecht aangaat met houttuynia is gedoemd te verliezen. Dit voorjaar had ik het lieflijke plantje met de verraderlijke wortelstokken van een woekerplant ogenschijnlijk met succes uit de tuin verdreven, maar nu kon ik weer van voren af aan beginnen. De border werd een ruïne, mijn rug deed zeer en na een uur graven wist ik: dit moet ik loslaten. De overeenkomst tussen mijn gevecht met houttuynia en andere situaties die tijd en energie vreten is treffend. Ik wil het gewenste resultaat koste wat kost afdwingen en ga ver over mijn grenzen. Nog meer grond afsteken, nog dieper graven, sneller ook. Ik zet zelfs extra middelen in: de spierballen van mijn zoon. Tegelijkertijd met mijn frustratie groeit het inzicht dat ik een zinloze strijd voer. Moet ik dan opgeven, ik, Martine Vecht? Voor mij is de essentie van loslaten dat ik uiteindelijk verantwoordelijk ben voor wat ik denk, doe en voel. Wanneer ik de pest in heb, doe [...]

Tip van de week #28/292019-02-28T18:31:45+01:00

Compliment

Er is veel onderzoek naar gedaan en je kent deze tip vast. Maar weten is niet hetzelfde als doen, en daarom toch aandacht voor Het Complimentje. Een complimentje is een cadeautje van jezelf aan de ander. Schenk je het met aandacht, dan wordt iedereen er blij van. Op de werkvloer is het dan ook een krachtig beloningsinstrument. Complimentjes aan jezelf zijn trouwens ook niet te versmaden. Wie stilstaat bij wapenfeiten en geslaagde inspanningen, staat aanmerkelijk positiever in het leven. Dus waar ben jij heel tevreden over?  Wat heb jij de afgelopen tijd toch maar mooi voor elkaar gekregen?

Compliment2015-05-01T10:15:15+02:00

Sluimerhorror

Je kent het misschien wel. Sluimerend in bed gaat je verbeelding met je aan de haal. Een levendige fantasie presenteert zich: een vlammende ruzie over een onnozel detail, een dramatisch ongeluk met fatale afloop. Je ademhaling versnelt, je hart begint te bonken … stress! Je hersenen kunnen geen onderscheid maken tussen fantasie en werkelijkheid. Dus als je brein ‘gevaar’ signaleert, reageert je lijf even heftig als op een echte bedreiging. Met als gevolg dat je volkomen van slag kunt raken door een rare dagdroom. Je kunt je fantasie met enige concentratie vrij gemakkelijk stoppen. Roep jezelf een krachtig halt toe. Druk de verontrustende beelden weg en denk aan iets leuks. Je dagdroom verdwijnt, je lijf kalmeert en zo val je rustig in slaap. Eerder verschenen in 'De beste tips tegen tijdnood', Business Contact 2010.

Sluimerhorror2013-06-21T15:33:58+02:00

Onsamenhangend

Heb je soms ook het gevoel dat je hoofd overloopt en dat je behoorlijk chaotisch bezig bent? Maak je geen zorgen, je bent niet de enige die daar last van heeft! Deze ‘stream of consciousness’ (onsamenhangende stroom van gedachtes, gevoelens, associaties en taken) is zelfs gebruikt voor een bekende verteltechniek, die auteurs als James Joyce en Virginia Woolf toepasten in Ulysses en Mrs. Dalloway. Dat neemt niet weg dat het behoorlijk vermoeiend is om steeds afgeleid te raken door allerlei (gedachten)prikkels. Je kunt ingevingen natuurlijk parkeren in een notitiesysteem zoals Evernote of OneNote, of jezelf een bericht sturen met Braintoss of Captio. Maar verzet je niet de hele tijd tegen de stream of consciousness. Soms helpt het om er even aan toe te geven. Laat die gedachtes maar komen en gaan, dan word je vanzelf rustiger.

Onsamenhangend2013-02-21T08:16:33+01:00

Droog oefenen

Je brein maakt geen onderscheid tussen denken en doen. Dat betekent dat je een lastige situatie niet eerst echt hoeft mee te maken, om er adequaat op te kunnen reageren. Door je voor te bereiden op een belangrijke presentatie of een moeilijk gesprek, oefent je brein alvast met de situatie. Visualiseer bijvoorbeeld de lastige kwestie met je buurman en speel de verwachte woordenwisseling in je hoofd af. Of in het ‘echt’ met hulp van iemand anders. Door op deze manier ‘droog’ te oefenen, vind je makkelijker de juiste woorden op een lastig moment. Dat scheelt veel gepieker, vooraf en achteraf.

Droog oefenen2012-12-31T08:45:21+01:00

Besliskunde

Allerlei termen in onze taal tonen aan dat het met ons vermogen om te kiezen in de 21e eeuw dramatisch gesteld is. Zo vallen we steeds vaker terug op een stemwijzer, hebben we last van het dertigersdilemma en gaan we gebukt onder keuzestress. Er bestaat zelfs een serieus vakgebied, besliskunde genaamd. Dat is volgens de Dikke van Dale ‘een op een wiskundig model gebaseerde leer die de beste beslissing moet opleveren’. En dat terwijl het in wezen weinig uitmaakt. Want wat je ook kiest, je brein geeft je precies de rechtvaardiging die bij deze beslissing past. Ook als je keuze niet helemaal goed is uitgepakt, zul je er dus toch vrede mee hebben.

Besliskunde2012-04-27T13:23:44+02:00

Tijdverslinders

Het is vervelend als je gestoord wordt, want dat kost tijd. Maar weet je wat pas echt tijdverslinders zijn? • Gebrek aan focus (werken zonder plan of takenlijst) • Irreëel tijdsbesef (onderschatten hoeveel tijd iets kost) • Perfectionisme • Concentratieverlies (bijvoorbeeld door te weinig pauzes) • Gebrek aan discipline (waaronder uitstelgedrag) • Gepieker of besluiteloosheid Met wat zelfonderzoek kun je je innerlijke stoorzenders herkennen en aanpakken. Wat realistischer plannen helpt ook. Een van de grootste misverstanden van onze samenleving is namelijk dat je elk moment van de dag productief moet zijn.

Tijdverslinders2012-01-09T14:03:30+01:00

Nuttig perfectionisme

Een onderzoek afsluiten en het rapport inleveren: voor sommigen een moeilijk moment. Zolang je bezig bent, hebben anderen nog geen oordeel over je werk, maar als het af is, ben je overgeleverd aan hun mening! En dat kan behoorlijk stressvol zijn, vooral als je bang bent dat je niet aan de verwachtingen voldoet. Het impostor’s syndrome wordt dat ook wel eens genoemd: de angst om door de mand te vallen. Hoe ga je daar mee om? Een paar tips: houd voor ogen dat je niet voor niets deze taak hebt gekregen, dat je je uiterste best hebt gedaan, dat je trots kunt zijn op het resultaat en dat je werk van kritiek alleen maar beter wordt. Leer van je successen én je vergissingen. Ontwikkel een ‘nuttig perfectionisme’.

Nuttig perfectionisme2011-11-04T11:55:30+01:00
Ga naar de bovenkant