Het is een heerlijk gevoel om alles onder controle te hebben, waardering te krijgen en aan je eigen verwachtingen te voldoen. Maar er is ook een schaduwkant aan perfectionisme: namelijk dat je star wordt en blijft steken in het herhalen en verbeteren van een trucje dat je allang kent. Hoe voorkom je een al te sterke neiging tot perfectionisme? • Neem genoegen met een negen in plaats van een tien. Doe dat door stil te staan bij de 95% die goed gaat, in plaats van bij de 5% die minder gaat. • Overdenk je fouten of minder perfecte momenten in termen van ‘Wat kan ik hiervan leren?’ • Probeer elke dag iets imperfect te doen. Door wat minder precies te zijn, iets nieuws te koken of een tekst slechts één keer na te lezen, week je jezelf langzaam los uit de knellende dwang van perfectie.

Misschien vind je jezelf een enorme chaoot. Maar kijk ook eens naar wat er goed gaat in jouw systeem. Kom je altijd je afspraken na? Dan werkt jouw manier van organiseren prima. Niets aan veranderen dus. Kun je altijd direct je telefoonlijst of je paspoort pakken? Daar heb je er blijkbaar een vaste plek voor. Houden zo! Het is belangrijk dat je onderzoekt wat goed gaat. Het zegt iets over jou, en de manier van werken die bij jou past. Behoud goede routines en bouw erop voort.

Je muizenissen opschrijven is een goede manier om een einde te maken aan gepieker. Ten eerste kun je het dan makkelijker loslaten. Een ander positief punt van opschrijven is dat het probleem er op papier vaak minder groot of ernstig uitziet. Probeer het! En nu de ultieme test. Verfrommel het papier en gooi het in de prullenbak. Met de gedachte: daar ga ik mijn tijd niet aan besteden!

Door lang stil te staan bij wat niet lekker ging (een presentatie waarin het een en ander mis liep, een programmeerfout die aan het licht is gekomen, een ongelukkige opmerking tijdens een gesprek), roep je vrijwillig een stressreactie op die totaal niet in verhouding staat tot de ernst van de situatie. Blijkbaar hebben we zo’n moeite met het feit dat we soms fouten maken, dat we de bewuste situatie (tegen wil en dank) blijven herkauwen tot er zich een nieuwe ‘blunder’ aandient. Deze nadruk op ‘wat fout ging’, wordt er al van jongs af aan ingegoten. Want niet alleen wijzelf, onze managers, ploegbazen, politici en voetbaltrainers focussen op zwaktes, ook ouders en leraren doen dat. Zo leggen we de kiem voor faalangst. Jammer. Want je komt niet tot grootse dingen als je geen fouten durft te maken!