Mijn zoon heeft een hoek van de tafel geclaimd. Al sinds de zomer gooit hij hier zijn petje en zijn zonnebril neer. Tot vorige week lagen er ook papieren van de NS, de bank en de studiefinanciering, tot ik hem verzocht die elders op te bergen. Het is nieuw gedrag dat hij helaas heeft gekopieerd van zijn ouders. Want aan de overkant van de tafel heeft mijn vriend zijn eigen aflegplek waar de spullen zich ophopen. Een boek over datamanagement, een folder, papieren en een bonnetje. Op slechte dagen schuift hij er zijn laptop onder. En ik doe vrolijk mee. Op mijn hoekje liggen vooral kranten, tijdschriften en boodschappenbriefjes in de maak. Alleen onze oudste zoon heeft de tafelindeling niet begrepen. Zijn post laat hij liggen waar hij die geopend heeft. Soms verzamel ik zijn paperassen en leg ze... op het enige lege hoekje van de tafel wat nog over is! Natuurlijk probeer ik af en toen korte metten te maken met die magneetplekken, zoals ze in organizersjargon ook wel worden genoemd. Ik gooi naar eigen inzicht weg, ruim wat op, orden de resterende aanwas in categorieën en/of eigenaar en maan gezinsleden tot opruimen. Het mag niet baten, want binnen een dag begint het tafereel [...]