De meeste mensen zijn van nature optimistisch van aard. Hoewel we de risico’s van onze plannen en dromen onderkennen, zijn we geneigd die hindernissen te onderschatten. Dat komt omdat we de toekomst nu eenmaal altijd een beetje optimistischer inkleuren dan realistisch is. Dat wordt wel de ‘planning fallacy’ genoemd: de gewoonte om bij grote klussen pas op het allerlaatste moment aan de slag te gaan. Zelfs als we onvoorziene omstandigheden incalculeren, lukt het ons maar zelden om een realistische tijdsinschatting te maken. Probeer daar maar eens rekening mee te houden! Die denkfout maken we allemaal, want uit onderzoek blijkt dat iedereen kort voor een deadline piekt. Maar als consequent en realistisch plannen jouw zwakke plek is, kan dergelijke uitstelgedrag je ernstig in de problemen brengen. En het vreemde is dat notoire uitstellers ook na gemiste deadlines met rampzalige consequenties hun leven maar moeizaam beteren. Toch valt 'aan de slag gaan' wel te trainen door een klein begin te maken. Een kwartier is namelijk net genoeg om op gang te komen, en dat is juist de grootste hobbel voor uitstellers. Een timer vertelt je wanneer je mag stoppen. Wellicht merk je dan dat je voldoende op gang bent gekomen om door [...]

Hoe start je als notoire uitsteller een grote klus? En hoe zorg je ervoor dat het project voor de deadline echt afgerond is? Het begin is extra moeilijk voor jou, omdat je de klus onderschat. Zo krijg je een beeld van het hele project: • hak grote taken in stukjes en orden ze naar prioriteit • maak een realistische planning (neem 20% uitlooptijd) • zorg dat aan alle voorwaarde is voldaan om te starten (iedereen geïnformeerd, spullen onder handbereik) Maak het vervolgens aantrekkelijk om te beginnen. Begin met iets eenvoudigs, en beloon jezelf voor elke voltooide taak. • wacht niet tot een goed moment, maar begin NU • hak de kop eraf: 15" is voldoende om over drempelvrees heen te komen • regel ondersteuning of handlangers om je achter de broek te zitten Zo houd je de gang erin • vink taken af, zodat je ziet wat de voortgang is • pak problemen of hobbels meteen aan • beloon jezelf als er een fase is afgerond Afronden is het moeilijkst. Door eindeloos schaven kun je toch nog je deadline missen. Laat je daar niet toe verleiden! Gun jezelf de smaak van succes en maak het nu ook helemaal af.

Herken je dit gedrag? • pas beginnen als de deadline angstig dichtbij komt; • denken dat je tijd genoeg hebt, en dan altijd tijd tekort komen; • dagdromen terwijl er een belangrijke klus gedaan moet worden; • het geleende pas teruggeven als erom gevraagd wordt; • eigenlijk nooit op tijd op een afspraak komen. Ja? Dan ben je waarschijnlijk een procrastinator. Dat is het Engelse woord voor iemand met ernstig uitstelgedrag. Uitstelgedrag is een enorme tijdverslinder. Maar dat weet jezelf ook wel!

Speurend kijk je je bureau rond. Wat zal ik nu eens gaan doen? Je snuffelt in je papieren, bestudeert een post-it met een cryptische krabbel, leest een mailtje en ah… de telefoon! Herkenbaar? Dan laat je je bij je werk waarschijnlijk leiden door wat je te tegenkomt: vragen in e-mails, een taak op een post-it, een krabbel in de kantlijn van de notulen, een bericht op je voicemail of iets wat je vanochtend tijdens het aankleden te binnen is geschoten. Je bent als een speurneus bezig om te achterhalen wat je taken zijn. Dat is niet alleen onhandig, maar ook vermoeiend. Verzamel taken liever consequent op een takenlijst. En heb je een dag dat het allemaal gewoon niet zo wil? Geef dan gewoon toe aan je uitstelgedrag en neem bewust een snippermomentje.