06 19 01 26 26

Vooruitgang

Ik weet dat de meeste mensen goede voornemens flauwekul vinden. Misschien zijn ze murw geworden door jaren van mislukte stop- en veranderpogingen. Of relativeren ze het moment: met gedragsverandering beginnen kan immers altijd. En toch grijp ik jaarlijks de wisseling van oud naar nieuw aan om een paar nieuwe routines te bedenken waar ik als mens beter van word. Graag inspireer ik je om hetzelfde te doen! Ook mijn goede voornemens lukken vaak niet. Maar omdat ik al mijn pogingen documenteer, zie ik over de lange termijn wel duidelijke verschillen, in elk geval qua mindset. Het lukte me bijvoorbeeld niet om dagelijks zwerfafval op te ruimen, maar ik gooi nog steeds vaak zwerfies weg, zodat mijn directe omgeving schoner is. Dagelijks 10.000 stappen zetten bleek te ambitieus, maar mede dankzij mijn activity tracker ben ik echt meer gaan wandelen, en daar voel ik me heel goed bij. Sommige verlangens werden op grootse wijze vervuld. Ik nam me eind 2019 voor om het jaar erop een vuurwerkvrij Oud & Nieuw te vieren, en het universum voorzag in een vuurwerkverbod. Ik wilde een jaar niets nieuws kopen en een lockdown maakte het me gemakkelijk. Het meest geslaagd waren de voornemens die ik [...]

Vooruitgang2022-04-04T10:56:09+02:00

In loondienst

Twaalf maanden geleden maakte ik de balans op na een roerig jaar; ik wilde een plateaujaar nemen. De eerste maanden van het jaar was ik daar goed mee bezig, maar toen kwam mijn werkzame leven in een versnelling. Ik documenteerde het allemaal in deze update en lees het met een glimlach terug. Van een plateaujaar was toen al geen sprake meer. Het jaar krijgt een verrassend staartje. Ik ga in loondienst. Het ziekenhuis waar ik stage heb gelopen kan me goed gebruiken, en biedt me een contract voor twee dagen in de week in het werkdrukprogramma aan. Het is ver uit mijn comfortzone en tegelijkertijd een prachtige kans om de kennis uit mijn studie eindelijk in de praktijk te brengen. Ambivalent ben ik ook. Ben ik wel geschikt als werknemer? Als coach ben ik geduldig en tactvol, maar als freelancer nu, en medewerker in loondienst straks, krijg ik de neiging om directief te worden. Ik ga werken in een complexe omgeving met mensen met verschillende rollen, ambities en kwaliteiten. Regelmatig voel ik me een werkpaard dat voor de ploeg staat te wachten. Terwijl ik op de bok wil klimmen en de zweep wil laten knallen. Hoe krijg ik iedereen mee? [...]

In loondienst2022-04-04T10:33:21+02:00

Plateaujaar

Wat een najaar. De afgelopen maanden kreeg ik veel nieuwe klanten. Mensen die op hun tenen liepen om met de nieuwe werkelijkheid om te gaan. Het vele thuiswerken. De hausse aan werk. De knagende angst voor besmetting en dood. En daar tussendoor alle 'gewone' gevallen van een beetje over eigen grenzen gegaan. 'Haal niet te veel aan,' zei ik tegen hen. 'Zet projecten in de koelkast, zeg ook een keer nee.' Vervolgens schetste ik het lichtende voorbeeld van Linda-redacteur Jildou van der Bijl die in 2017 een plateaujaar afkondigde. 'Wat nu nodig is is rust, samen leuke dingen doen en verbinding ervaren,' schreef ik in een verslag voor een klant. Dat gold zeker ook voor mezelf. Waar in het voorjaar corona nog een groot schrikbeeld was, werd het in de loop van het najaar meer en meer bijzaak. Er gebeurde privé gewoon te veel. Mijn relatie werd een vriendschap. Mijn moeder belandde op een PAAZ. En mijn jongste verliet school zonder startkwalificatie. Het maakt maar weer eens duidelijk dat organisatietalent geen magisch toverstafje is waarmee je alle narigheid onder controle krijgt. Hoe goed je ook kunt plannen en organiseren: sommige zaken liggen nu eenmaal niet in je cirkel van invloed. [...]

Plateaujaar2021-05-31T10:32:03+02:00

Zelfdiscipline

Yes! Weer een deadline gehaald! Versie 8 van mijn thesis zoeft door de kabel. Al sinds afgelopen najaar werk ik gestaag aan een scriptie die mij m'n bachelordiploma op moet leveren. Het eindwerkstuk is de kroon op de studie aan de Open Universiteit die ik precies negen jaar en acht dagen geleden ben begonnen. In eerste instantie zonder vastomlijnd plan: gewoon uit interesse. Module na module volgde en zo harkte ik jaar in jaar uit steeds meer EC-punten binnen. Twee jaar geleden besloot ik het karwei helemaal af te maken. Veel mensen veronderstellen dat zo'n studie enorm veel zelfdiscipline kost, en toegegeven: op tentamens en werkstukken heb ik zitten zweten. Toch was ik over het algemeen niet extreem gemotiveerd of vastberaden, en ik zou mezelf ook zeker niet als studiebol willen omschrijven. Hoe ik het dan al die tijd heb volgehouden? Simpel: door ervoor te gaan zitten. Na een aantal jaar had ik een vast ritme ontwikkeld. Elke zaterdag en zondag toog ik met een kopje thee heel vroeg aan de studie. Kwestie van aan mijn bureau gaan zitten met studiemateriaal voor mijn neus. Dat hield ik - met pauzes - vol tot het middaguur en tegen het einde van [...]

Zelfdiscipline2021-03-08T12:18:15+01:00

Hoop (coronaweek 8)

Een heel gewoon straatbeeld. Moeders fietsen af en aan met kinderen in zitjes. Schoolbusjes parkeren even op de stoeprand en rijden weer weg. Fietsers slalommen om zwaaiende ouders heen. Goed, het is iets minder druk dan normaal, maar dat de school tegenover ons huis weer in bedrijf is, is niet te missen. Verreweg de meeste mensen zijn er dolgelukkig mee. Ook ik probeer het nieuwe normaal voorzichtig uit. Dit weekend zat ik voor het eerst weer in de trein, het voelde alsof ik iets strafbaars deed. Op wat looplijnen na kon ik echter niets alarmerends op Utrecht CS bespeuren. Niemand droeg mondkapjes (het hoefde toen nog niet), de trein was amper voor een kwart gevuld en bij het instappen deed iemand keurig een ruime stap opzij. Gelukkig: de situatie in het land bemoedigt. Nog maar weinig mensen krijgen corona. De maatregelen werken. En ook al krijgt de economie grote klappen, niemand in Nederland hoeft onder een brug te slapen of zal sterven van de honger. Toch hangt er een bekommerde sfeer. Ik lees en beluister hoe slecht de economie ervoor staat, wat er allemaal mis kan gaan als het drukker wordt, hoe slordig we nu al omgaan met afstand houden [...]

Hoop (coronaweek 8)2020-08-09T13:30:30+02:00

Hartstikke logisch

De afgelopen tijd ben ik afgevallen. Op zich is daar niets bijzonders aan en er volgt nu ook geen juichend verhaal over een geweldig dieet of fantastische afslankproduct. Toch leerde ik gedurende het proces een waardevolle les die op alle vormen van gedragsverandering van toepassing is. Mijn poging om gewicht te verliezen begon – hoe kan het ook anders – op 1 januari. Na twee maanden calorieën tellen was mijn motivatie een beetje zoek, en toen ik in het kader van mijn studie een implementatie-intentie (een SMART omschreven gedragsdoel) moest formuleren, blies ik mijn afvalpoging dan ook dankbaar nieuw leven in. Ha, een challenge, dat werkt altijd goed voor mij, dacht ik. In het licht van de opdracht onderzocht ik mijn voornemen volgens de logische niveaus van Bateson. Over mijn gedrag en vaardigheden zat ik niet in, maar mijn omgeving beoordeelde ik wel als een forse bottleneck. Zeker toen ik een paar dagen op wandelvakantie ging en niet zelf kon bepalen wat ik at. Mijn strenge wandelmaatje met dezelfde ambities hield me op het rechte pad door bij elke aangeboden lekkernij te verkondigen dat ‘wij gezond wilden eten’. Maar de 30+ kaas die ik onderweg op ons o-zo-gezonde roggebrood wilde [...]

Hartstikke logisch2022-03-22T11:09:27+01:00

Met dit trucje uit de sportwereld bestrijd je uitstelgedrag

Simon heeft een profiel op een dating site. Maar als iemand hem een berichtje stuurt, reageert hij niet. Hij blijft het voor zich uitschuiven, het is te spannend. Achteraf is hij niet trots op zijn gedrag. ’Waarom heb ik niet gewoon een nette reactie gestuurd,’ denkt hij. Zo komt hij nooit aan een relatie... Simon (niet zijn echte naam) is mijn klant en hij figureert in het boek Vandaag begin ik echt van mijn collega Karen Visser. Een jaar geleden vroeg ze mij of ik extreme uitstellers had in mijn klantenkring. Ik dacht meteen aan Simon. Zijn uitstelgedrag kostte hem bijna zijn baan. Ook op zijn werk stelt Simon vreselijk uit. Zo begint hij liever niet aan een taak die als stempel 'uitgesteld' heeft. Dat is dan al te beladen. Zo heeft ieder zijn redenen om uit te stellen. In haar boek beschrijft Karen stressjunkies die pas onder druk tot daden komen, besluitelozen die uit angst niet in beweging komen, zelfsaboteurs met zulke hoge normen dat ze zichzelf boycotten en idealisten die uit optimisme in de problemen komen. Zelfs als je niet stelselmatig lijdt aan uitstelgedrag zoals Simon, is er eigenlijk altijd wel iets wat je voor je uitschuift. Neem [...]

Met dit trucje uit de sportwereld bestrijd je uitstelgedrag2019-03-04T10:23:51+01:00

Deze methode om voornemens vol te houden ken je waarschijnlijk nog niet

Op Nieuwjaarsdag ontdekte ik een nieuwe methode. Een methode om (onder meer) goede voornemens vol te houden. Dat kwam perfect uit, nu ik net op de weegschaal had gestaan. Er mocht wel een paar kilo af. Maar ja, hoe gaat dat met goede voornemens: je moet jezelf dingen ontzeggen. Of je moet 'het goede' doen op het moment dat 'het slechte' trekt. Met de smaak van oliebollen nog in mijn mond, wist ik dus dat het een paar weken flink afzien zou worden. Begrijp me niet verkeerd; ik weet exact wat ik moet doen om af te vallen. Het punt is: in de splitseconde voor ik de koelkast opentrek, zegt het verstandige gedeelte van mijn brein ‘Niet handig!’ en het hedonistische gedeelte: ‘Ach joh, wat maken die paar olijven nou uit?’ Je kunt je wel voorstellen hoe het verhaaltje afloopt. Mel Robbins had veel ernstiger problemen, en kwam ook niet meer in actie. Als 's ochtends de wekker afging, dacht ze: 'Ik moet opstaan' maar vervolgens: 'Even nog...' En ook hier wonnen gemakzucht of uitstelgedrag en angst voor het onbekende het pleit. Toen bedacht Robbins de vijf seconderegel. Die vijf seconden overbruggen het micromoment waarin je overweegt 'het goede' te [...]

Deze methode om voornemens vol te houden ken je waarschijnlijk nog niet2019-01-24T11:02:08+01:00

Als je dit uur kunt winnen, telt het dubbel mee

'Doe je zachtjes? Iedereen is al naar bed.' In mijn nachthemd stond ik vannacht onderaan de zoldertrap een van mijn kinderen tot stilte te manen. Het was kwart over twaalf en mijn wekker zou om half zeven afgaan. Bye bye nachtrust. Om bij mezelf te blijven: ik weet dondersgoed hoe belangrijk voldoende slaap is. Het verbetert je geheugen, het is goed voor de stofwisseling en niet in de laatste plaats: je functioneert stukken beter als je uitgeslapen bent. Ik wel tenminste. Toch ga ik te laat naar bed. Of nee: ik begin te laat met naar bed gaan. Ik kijk bijvoorbeeld te lang tv. En dan moet de vaatwasser nog geprogrammeerd worden. De tafel gedekt. Een reisadvies opgezocht voor de volgende dag. Zit ik toch weer achter de computer. Van lieverlee wordt het later en later. Ineens is het half twaalf geweest: niet best als ik zeven uur per nacht wil slapen! Voor volwassenen is het advies zelfs 7,5 uur. Het lukt me zelden, hoe vaak ik het me ook voorneem, nog los van spokende pubers. Tijd voor actie. In deze Tip van de week heb ik een paar ideetjes op een rijtje gezet voor iedereen (mezelf incluis) die graag [...]

Als je dit uur kunt winnen, telt het dubbel mee2022-04-04T11:10:31+02:00

Tip van de week #23

Ik moet er nog iets mee. Dát is de voornaamste reden dat we e-mails lang in onze inbox laten staan. En met lang bedoel ik: maanden. Hoe verder het bericht naar beneden zakt, hoe kleiner de kans dat we ons voornemen waarmaken trouwens. Dus als we er dan al eens langs scrollen, knaagt er een schuldgevoel. We voelen ons namelijk verplicht om alle, maar dan ook alle mailtjes op te volgen. Nou ben ik helemaal vóór plichtsbesef. Dat wij verantwoordelijk zijn om de aarde te behoeden voor verdere opwarming: vanzelfsprekend! Maar die omzichtigheid waarmee we verwaarloosde mailtjes behandelen is wel een beetje overdreven. En de bijbehorende schuldgevoelens zijn al helemaal onnodig. Hooguit zouden we ons een beetje kunnen schamen voor ons gebrek aan doortastendheid. Want dat is wat al die verwaarloosde mailtjes kenmerkt: gebrek aan doortastendheid. Je had nog even persoonlijk willen reageren op een aardig berichtje. Je wilt die ene link nog een keer meer in detail bestuderen. Of het mailtje heeft een groot 'later misschien' gehalte. Gebrek aan doortastendheid is tekenend voor de manier waarop we mail behandelen. We filteren er de gemakkelijkste en de meest urgente berichten uit. De rest laten we ophopen tot onneembare hoeveelheden data. [...]

Tip van de week #232019-02-04T22:03:01+01:00
Ga naar de bovenkant