Gelukkig, het weer is omgeslagen. Door inspannende activiteiten vroeg op de dag te plannen en verder heel rustig aan te doen, ben ik de warme weken doorgekomen. Toch heb ik figuurlijk gezien niet stil gezeten, want ik had een groot project onderhanden.
Een kleine twintig maanden geleden heb ik ook al eens peentjes zitten zweten op een vergelijkbare klus. Toen werd mijn oudste zoon 18, en nu krijgt de jongste ook een fotoboek van zijn jeugd.In dit blogje vertel ik hoe ik die schrikbarende hoeveelheid foto’s destijds te lijf ben gegaan. Met de inzichten van toen doe ik nu mijn voordeel. Verder gebruik ik de Pomodorotechniek. Die is perfect geschikt om zo’n groot project in stukjes te hakken.
De naam ‘pomodoro’ verwijst naar de bekende kookwekker in de vorm van een tomaat. Het idee is dat je telkens 25 minuten aan een taak werkt en vervolgens 5 minuutjes pauze neemt. Na vier pomodoro’s heb je er bijna twee uur op zitten en neem je een langere pauze. De techniek werkt goed om een beginnetje te maken met iets waar je tegenop ziet, en zo gebruik ik ‘m zelf meestal. Als de kop eraf is, heb ik de wekker niet meer nodig.
Maar er zit meer vlees aan die tomaat, als ik bedenker Francesco Cirillo mag geloven. Op zijn website geeft hij hoog op van alle voordelen van de pomodorotechniek (PT), die zelfs als trademark is geregistreerd. Door het gebruik van de PT zou je afleiding minimaliseren, je concentratie verhogen, minder fouten maken, meer kwaliteit leveren, vergadertijd besparen, zonder druk deadines halen, efficiënt samenwerken met je team en dat is dan nog steeds niet alles. Wow, ik heb iets gemist blijkbaar.
In de wetenschappelijke bibliotheek van de Open Universiteit zoek ik bewijs voor al die fantastische beweringen, maar aha: er blijkt nooit onderzoek naar te zijn gedaan. Het leek mij ook niet te doen: telkens op start en stop klikken alleen al vraagt superdiscipline.
Maar misschien maak ik een denkfout door mensen te beoordelen op basis van hoe ik zelf doe en denk. Daarom volg ik een poosje de preciezere instructies uit het boek van de beste Italiaan om te kijken hoe dat bevalt.
En dat is toch wel interessant. Zo heeft een ‘echte’ Pomodoromaster een kladblok naast zich liggen (of openstaan in OneNote) waarop hij onderbrekingen noteert. Of dat nu een taak is die je te binnen schiet, een appberichtje of iemand die daadwerkelijk aan je bureau staat (en die je af zult moeten poeieren).
Het geeft me veel inzicht in hoe vaak ik eigenlijk afgeleid ben door mijn eigen brein of prikkels van buitenaf. Uit pure schaamte doe ik meer pomodoro’s achter elkaar dan ik had gedaan zonder dit testje. En ja: dat betekent dat mijn focus er daadwerkelijk op vooruit gaat. Al geef ik toe dat ik het niet een hele dag op pomodoro’s vol kan houden.
Mijn tip aan jou is om te beginnen:
Gebruik de pomodorotechniek om in een flow te komen
Daarna moet je zelf maar zien hoe gedisciplineerd je de techniek wilt toepassen. Ter kennismaking kun je bijvoorbeeld deze timer gebruiken. Vul de taak in en het aantal verwachte pomodoro’s en starten maar! Vergeet daarbij niet om een kladblok bij de hand te houden. Je zult verrast zijn wat daar allemaal op komt te staan.
Nog een tip lezen? Maak hier je keuze. Of bestel Het ABC van plannen, organiseren en optimaliseren.