Met rouwranden type ik dit stukje. Dit weekend heb ik namelijk in de tuin gewerkt. Normaal gesproken vind ik dat geen straf, maar dit keer heb ik echt mijn tijd en energie verspild.
Het erge is: ik had beter moeten weten. Wie het gevecht aangaat met houttuynia is gedoemd te verliezen. Dit voorjaar had ik het lieflijke plantje met de verraderlijke wortelstokken van een woekerplant ogenschijnlijk met succes uit de tuin verdreven, maar nu kon ik weer van voren af aan beginnen. De border werd een ruïne, mijn rug deed zeer en na een uur graven wist ik: dit moet ik loslaten.
De overeenkomst tussen mijn gevecht met houttuynia en andere situaties die tijd en energie vreten is treffend. Ik wil het gewenste resultaat koste wat kost afdwingen en ga ver over mijn grenzen. Nog meer grond afsteken, nog dieper graven, sneller ook. Ik zet zelfs extra middelen in: de spierballen van mijn zoon.
Tegelijkertijd met mijn frustratie groeit het inzicht dat ik een zinloze strijd voer. Moet ik dan opgeven, ik, Martine Vecht?
Voor mij is de essentie van loslaten dat ik uiteindelijk verantwoordelijk ben voor wat ik denk, doe en voel. Wanneer ik de pest in heb, doe ik mijzelf dit aan. Psycholoog-filosoof William James (1842-1910) zei het al: ‘Our greatest weapon against stress is our ability to choose one thought over another.’
Dat betekent niet dat loslaten eenvoudig is. Ik ontleen mijn identiteit aan die vechtersmentaliteit, dus accepteren dat iets niet lukt of niet goed voor me is, is lastig. Maar dat moet ik dan maar even verdragen. Voortaan laat ik houttuynia zijn gang gaan. Ik heb mijn lesje geleerd.
Die behoefte om controle te houden kennen we allemaal natuurlijk. Houttuynia is de metafoor voor alle onderhuidse, ondergrondse narigheid die energie vreet en je humeur verpest. Het is een tijd- en energieverspiller van jewelste. De tip van de week is daarom:
Vervang energievreters door energiegevers
Dat vereist wel wat introspectie. Onderzoek eens wat energie vreet en waarom. Hangt het misschien ook samen met jouw identiteit, ego of ervaringen uit het verleden? Hoe kan je hier iets goed van maken?
Voor mij is dat: de border volplanten met niet-woekerend moois. Ze gaan een dezer dagen de tuin in. En deze planten komen er niet meer in bij mij. Tuinbezitters: doe er je voordeel mee!
PS: Vaker tips ontvangen? Abonneer je op de Timemanagementtip van de week.