Voor mij is de zomer een rustige periode. Maar beroepsgroepen in de toeristische sector moeten natuurlijk vol aan de bak. Gisteren bleek zelfs dat piloten van KLM een staking overwegen uit protest tegen de hoge werkdruk. Door de crisis is het aantal opleidingen voor piloten namelijk afgenomen. Nu de luchtvaartsector weer goed draait, zijn er te weinig vliegeniers voor de hoeveelheid vluchten.

Het probleem waar de piloten mee kampen is kwantitatieve werkdruk: werkdruk die wordt veroorzaakt omdat er te veel werk is voor te weinig mensen. Dat kun je verhelpen door voor meer menskracht te zorgen (wat dus lastig blijkt), de efficiency te vergroten, taken af te stoten en zo verder. Ik vermoed echter dat KLM tot dat laatste niet genegen is. De werkdruk keren door vluchten te schrappen zal wel niet bij de groeidoelstelling passen.

zwanen-in-de-zomerJammer is dat wel. Al jaren horen we dat Schiphol (te) hard groeit, voor veel geluidsoverlast zorgt en dat de luchtvaart in algemene zin de nagel aan de doodskist van het klimaat is. Mijn oplossing zou dan ook zijn: stel grenzen aan het aantal vliegbewegingen en voilá: de werkdruk neemt vanzelf af. Heel veel vliegen in één klap, maar ik denk niet dat KLM het een sterke business case zal vinden. En misschien de lezer ook wel niet.

Toch geeft het dilemma van KLM te denken. We blijven maar horen dat de werkdruk overal zo hoog is. Slechts een enkele organisatie is verstandig en drukt op de pauzeknop, zoals het tijdschrift Linda dat, geschrokken van de vele burn-outs op de redactie, vorig jaar de hand in eigen boezem stak, een plateaujaar inlaste en het personeel trainde in zelfzorg en assertiviteit.

Dat is een goede zet, want met werkdruk is het net is als met filedruk: als je asfalt bijlegt, kun je even tempo maken, maar daarna sta je toch weer vast, alleen op andere knelpunten. De meeste automobilisten kiezen op zo’n moment eieren voor hun geld. Ze passen hun werktijden aan, stappen in de trein of zoeken werk dichter bij huis. Logisch.

Dat zouden piloten ook kunnen doen als de ongezonde werkomstandigheden hen te gortig worden: nee zeggen tegen te veel vluchten op een dag, ongunstige roosters, extra diensten of vliegen als je eigenlijk te moe bent. Maar wat zo logisch lijkt, lukt niet zoals je hier kunt lezen. De drempel om in te grijpen is te hoog, en zo kan de wal het schip niet keren. In andere sectoren is het beeld precies hetzelfde. 1/3 van de werkende bevolking klaagt over een te hoge werkdruk, maar kijkt voor een oplossing naar de werkgever.

Ik geloof dat je zelf ook invloed hebt, misschien meer dan je denkt. Bijvoorbeeld door verwachtingen te managen en standvastig voor je principes te staan. Dus heb je voor je vakantie zelf veel werkdruk ervaren en denk je dat je snel weer in de ratrace zult stappen, dan weet je nu wat je te doen staat:

Kom op voor jezelf!

Je zult merken dat duidelijke grenzen stellen een deel van het probleem kan wegnemen zonder dat het je meteen je baan kost. De werkgever is er ook gebaat bij als jij lekker aan het werk blijft, denk alleen maar aan het effect van werkdruk op verzuim en het huidige gebrek aan arbeidskrachten.

Vind je het spannend om opeens ‘moeilijk’ te doen over extra werk, onduidelijke prioriteiten of te veel taken? Ik help je graag een keertje bij de analyse van je werkaanpak en – indien nodig – het vaststellen en bewaken van je grenzen.

Vaker tips ontvangen? Abonneer je op de Timemanagementtip van de week.

Net verschenen: Het ABC van plannen, organiseren en optimaliseren. Een handig overzicht van de belangrijkste methodes, instrumenten en technieken om je persoonlijke effectiviteit te verbeteren.