Net als de meeste mensen moet ik waken voor overbelasting. Als kleine zelfstandige heb ik gelukkig veel grip op mijn werk: een belangrijke buffer tegen stress. Als ik ‘nee’ zeg is er niemand die mij een ‘ja’ opdringt!
Maar in sommige bedrijven waar ik kom, is dat anders. Daar is ‘nee’ gewoon geen optie. En ondertussen ligt de lat telkens een beetje hoger: om de concurrentie voor te blijven, om aan de regeldruk te voldoen, of om groei te kunnen realiseren.

puzzel

Het is vanzelfsprekend dat organisaties de focus hebben op productiviteit en prestaties. Maar als de interne of externe veranderingen maar aanhouden, kan het allemaal te veel worden. Er is geen pauzeknop.

De Zwitserse hoogleraar Heike Bruch noemt dat de acceleration trap. ‘Die constante werkdruk put niet alleen mensen, maar ook organisaties uit, waarschuwt ze. De helft van de organisaties die Bruch onderzocht bevond zich zelfs in een burn-outachtige conditie. En hoewel er hard gewerkt werd, waren de resultaten er slechter, was de productiviteit lager, de sfeer negatiever en liep het personeel eerder weg vergeleken met andere bedrijven. Het omgekeerde effect dus van wat men hoopt te bereiken!

Bruch onderscheidt drie redenen waarom organisatie in de acceleration trap lopen:

  • Overloading: er is zoveel werk dat het niet leuk meer is. Mensen verliezen hun werkplezier en het gevoel grip te hebben op de zaken.
  • Multi-loading: er worden te veel ballen tegelijkertijd in de lucht gehouden. Het ontbreekt de organisatie aan focus.
  • Perpetual loading: de organisatie draait op de toppen van haar kunnen, maar er is geen ruimte voor herstel. De medewerkers worden voortdurend opgejaagd.

Hoe kun je het schip keren? Op individueel niveau is dat bijna niet te doen, dus Bruch heeft vier adviezen:

  1. Stap één is dat de top van het bedrijf inziet dat mensen dreigen op te branden en besluit er wat aan te gaan doen.
  2. Bruch constateert verder dat het organisaties vaak ontbreekt aan focus. Vraag acht managers wat de drie belangrijkste prioriteiten voor de komende maanden zijn en je krijgt acht verschillende antwoorden. Stap twee is dus een gedeelde visie op de belangrijkste prioriteiten.
  3. Stap drie is activiteiten schrappen. Het management vraagt medewerkers wel vaak om nieuwe ideeën te genereren, maar nooit waarmee ze nou eens kunnen stoppen, terwijl dat veel lucht zou geven. Bruch noemt dat ‘een voorjaarsschoonmaak’.
  4. Het laatste advies is om van mijlpaal naar mijlpaal te werken en elk project heel bewust af te ronden. Er is dan tijd voor een evaluatie, het vieren van successen en het erkennen van de prestatie. Daarna kan het team op adem komen.

De tip van de week kun je toepassen op jezelf, maar misschien is hij ook relevant voor de organisatie waar je werkt. Een treetje hoger is niet altijd beter, het zou zelfs wel eens een averechts effect kunnen hebben. Dus:

Trap niet in de acceleration trap   

Vind jij ook dat het allemaal wat kalmer aan mag, deel deze tip dan met anderen. Wil je je zelf door Bruchs TedTalk laten inspireren, ga dan naar YouTube. Duur: circa 21 minuten welbestede tijd.

Hartelijke groet,
Martine Vecht

PS: Nieuwsgierig naar meer? Lees Het ABC van plannen en organiseren. Vaker tips ontvangen? Abonneer je op de Timemanagementtip van de week.