Piekmoment

'Dit hebben we kut georganiseerd!' Briesend komt de teammanager binnen. Hij heeft in de file gestaan en is te laat. Maar zijn frustratie komt vooral door de onhandige timing van deze workshop over timemanagement: midden in de drukste periode van het jaar, zodat een dagje niet op kantoor zich presenteert als een regelrecht drama. De noodzaak voor deze workshop is overduidelijk, al sta ik het eerste uur met buikpijn voor de groep. Maar wat me vooral verbaast, is de passiviteit waarmee het team het erop aan heeft laten komen. Hoe kan het, dat deze geplande workshop ze toch heeft overvallen? Ik denk dat ik het begrijp. Als je het druk hebt, heb je een aantal mogelijkheden om daarmee om te gaan. Je kunt meer werken door langer op kantoor te blijven of werk mee naar huis te nemen, of sneller werken door taken te combineren of output eerder op te leveren, met foutjes desnoods. Maar voor optie drie - slimmer werken - moet je creatief zijn, en dat gaat nu juist zo lastig als je moet pieken. Je functioneert dan op het scherp van de snede: volkomen gefocust op het behalen van je doelen. Even uitzoomen is er niet bij, [...]

Piekmoment2020-06-04T07:59:17+02:00

Doe jij dit stiekem ook?

Een paar jaar geleden had ik een klant die ik er ernstig van verdacht een workaholic te zijn. Elke gelegenheid die zich voordeed, greep hij aan om te werken. In het weekend stond hij om 6:00 uur op om zijn gezin niet te storen en zodra zijn vrouw het huis verliet, schoof hij achter zijn computer. Veelal gebeurde dit stiekem, want zijn eega kon dat dwangmatige werken van hem begrijpelijk genoeg niet echt waarderen. Zelf vond hij het ook heel naar om elk wakend uur met zijn werk bezig te zijn, en natuurlijk had hij door dat zijn relatie eronder leed. Met heel veel moeite wist hij zijn werkverslaving om te buigen. Misschien was deze klant een extreem geval, maar arbeidspsycholoog Wilmar Schaufeli schat dat misschien wel 15% van de beroepsbevolking het risico loopt op werkverslaving: een combinatie van hard werken en geen afstand kunnen nemen. Van werkplezier is geen sprake meer: ze kunnen niet anders. Dat is wel iets om bij stil te staan. Zeker als je 'stiekem' rekening houdt met dat handige weekend om nog even wat af te maken. De zaterdag en zondag ziet als uitloper van je werkweek waarin je 'lekker' wat mails kunt wegwerken of [...]

Doe jij dit stiekem ook?2020-03-29T11:48:06+02:00

Verwijs naar deze wet om zinloze discussies te bekorten

Ze had het toch al zo druk en nu dit weer. Ooit hebben we samen de PABO gedaan en zo nu en dan trakteert mijn oud-klasgenoot me op verhalen uit het onderwijs. Dit keer briest ze van frustratie. De onderwijs-inspecteur komt op bezoek en heeft aangekondigd in elke groep de klassenmap te willen bekijken. Een nuttig document waarin het reilen en zeilen staat beschreven zodat een invaller bij ziekte uit de voeten kan. Met informatie over het rooster, de nooduitgangen, de tafelindeling en eventueel medicijngebruik. Bij het vorige bezoek was de map niet in orde en de directeur wil graag punten scoren. Vier middagen heeft hij uitgetrokken om consensus te bereiken over de inhoud en de uitwerking van de plannen. Het voltallige team moet acte de presence geven. Suggesties van mijn vriendin om iemand het voorwerk te laten doen heeft hij weggewimpeld. Het moet iets van 'hen allemaal' worden, vindt hij. Het resulteert in uren blablabla. Ik leef met haar mee. Natuurlijk: de klassenmap is vast Belangrijk, maar de inhoud ervan zou toch redelijk standaard moeten wezen? En inderdaad, online vind ik later hier een perfecte voorzet. Welk nut de directeur in de hele exercitie ziet, dat blijft gissen. Maar [...]

Verwijs naar deze wet om zinloze discussies te bekorten2020-02-16T20:52:33+01:00

Durf jij deze energievreter te confronteren?

Een paar jaar geleden had ik een serieus conflict. Het huis wat wij in 2000 hadden gekocht, bleek te verzakken. Het begon met wat onverklaarbare scheuren in de muren. Vreemd, want voor de aanschaf had het huis (deel van een twee-onder-één-kap) juist nieuwe palen gekregen. Maar het ging van kwaad tot erger en samen met de buren stelden we het toenmalige funderingsbedrijf aansprakelijk. Na jaren monitoren, onderzoek, juridische bijstand en veel moeizame gesprekken wisten we ons gelijk te behalen en werd de schade hersteld op kosten van de aannemer en zijn verzekeraar. Een grote opluchting. Bijzonder was dat ik na afloop een prachtige bos bloemen kreeg. Niet als pleister op de wonde, maar als bedankje van de aannemer voor mijn constructieve opstelling tijdens het conflict, waardoor we er minnelijk uit konden komen. Zo werd deze uiterst vervelende periode toch op een positieve manier afgesloten. Ik herinnerde me de casus omdat ik de afgelopen tijd een cursus ‘Mediation en conflicthantering’ deed. Daardoor ben ik veel opmerkzamer geworden op de conflicten die ik in werk- en privérelaties meemaak of waarneem. Als organizer geef ik adviezen over het efficiënt en effectief gebruik van tijd en middelen. Soms gaat het dan ook over de [...]

Durf jij deze energievreter te confronteren?2019-03-04T10:25:44+01:00
Ga naar de bovenkant