Hoop (coronaweek 8)
Een heel gewoon straatbeeld. Moeders fietsen af en aan met kinderen in zitjes. Schoolbusjes parkeren even op de stoeprand en rijden weer weg. Fietsers slalommen om zwaaiende ouders heen. Goed, het is iets minder druk dan normaal, maar dat de school tegenover ons huis weer in bedrijf is, is niet te missen. Verreweg de meeste mensen zijn er dolgelukkig mee. Ook ik probeer het nieuwe normaal voorzichtig uit. Dit weekend zat ik voor het eerst weer in de trein, het voelde alsof ik iets strafbaars deed. Op wat looplijnen na kon ik echter niets alarmerends op Utrecht CS bespeuren. Niemand droeg mondkapjes (het hoefde toen nog niet), de trein was amper voor een kwart gevuld en bij het instappen deed iemand keurig een ruime stap opzij. Gelukkig: de situatie in het land bemoedigt. Nog maar weinig mensen krijgen corona. De maatregelen werken. En ook al krijgt de economie grote klappen, niemand in Nederland hoeft onder een brug te slapen of zal sterven van de honger. Toch hangt er een bekommerde sfeer. Ik lees en beluister hoe slecht de economie ervoor staat, wat er allemaal mis kan gaan als het drukker wordt, hoe slordig we nu al omgaan met afstand houden [...]