06 19 01 26 26

De allerlaatste

Ik heb afkickverschijnselen De afgelopen dagen zijn me allerlei onderwerpen voor een Tip van de Week te binnen geschoten. Maar het besluit is echt genomen: ik ga stoppen. Er komen hartverwarmende reacties binnen. Sommige lezers ontvangen mijn nieuwsbrieven al sinds 2010 en dat maakt afscheid nemen lastig. Maar dit is nummer 250 en het is echt mooi geweest. Wil je nog een beetje leesvoer mee voor de komende tijd? Uit alle berichten heb ik een paar mooie gekozen die het herlezen waard zijn. Met heel veel plezier heb ik klanten geleerd om grenzen te stellen zonder nee te zeggen. Vragenuurtje vat mijn belangrijkste adviezen mooi samen. Overigens kun je nog altijd mijn e-cursus hierover volgen! Bij veel klanten heb ik mailboxen opgeruimd. Eén keertje heb ik opgeschreven hoe we dan te werk gaan. Lees: Heb jij ook zo'n volle inbox waar je maar niet doorheen komt? Trouwe lezers weten dat ik graag een lans breek voor mijn beroep, professional organizer. Gelukkig winnen we steeds meer aanzien. Terecht, want we zijn engelen in vermomming, volgens de Volkskrant, die simpele vragen stellen over de rol van spullen in je leven. Sommige tips kwamen regelrecht uit mijn leven. Praktische tips, maar ik leerde ook een waardevolle les over het omgaan met [...]

De allerlaatste2022-09-06T23:26:52+02:00

De ‘Interpolis glashelder tactiek’

Begin dit jaar heb ik mij aangemeld als STAP-opleider. De overheid is namelijk bezig om een subsidieregeling in te richten, het STAP-budget. Het doel is om vanuit dit budget subsidies te verstrekken aan particulieren die scholing volgen: die kunnen jaarlijks een aanvraag tot 1000,- indienen. Althans: zolang de voorraad strekt. De regeling vervangt de huidige fiscale regeling om studiekosten en andere opleidingsuitgaven van de inkomstenbelasting af te trekken. Officieel is het idee achter het STAP-budget om mensen op de arbeidsmarkt te stimuleren zich te ontwikkelen. Lager opgeleiden maken namelijk nauwelijks gebruik van de huidige regeling. Ik betwijfel of een subsidiepot gaat helpen, maar goed. DUO en het UWV moeten de regeling uitvoeren. Eén van hun doelen is een register met goedgekeurde opleiders optuigen. Zonder opleiders geen opleidingen waarvoor je subsidie kunt aanvragen niet waar? En daar kom ik in beeld, want mijn opleiding voor business organizers is erkend door de branchevereniging. De afgelopen maanden zette ik dus allerlei stappen / om aan de eisen / om in dat register terecht te komen / te voldoen. Ingewikkelde zin? Dat is niets vergeleken met de paperen tijger die ik zie ontstaan. Ik ontvang mailtjes met als onderwerp 'Belangrijk: informatie over het aansluiten [...]

De ‘Interpolis glashelder tactiek’2021-12-20T15:08:47+01:00

Een handig knopje in Outlook

Mijn klanten zijn vaak een beetje nieuwsgierig naar elkaar. Ze monsteren mijn reactie als ik een eerste analyse doe van hun mailbox. Hoe erg zou het zijn, schrikt ze? Meestal niet, maar als iemand zegt nog mails uit 1995 te hebben, ben ik toch wel een beetje verbaasd. 'Ik gooi ook wel dingen weg hoor,' zegt de klant in kwestie als hij mijn blik ziet. Gelukkig, want al die mails samen zorgen voor heel wat uitstoot (zie ook Alle bitjes helpen). Waarom zou je mails eigenlijk archiveren? De meeste klanten antwoorden hierop dat ze het een prettige gedachte vinden dat iets niet weg is. Met als gevolg dat ze zonder nadenken ook berichten opslaan zonder archiveerwaarde, denk aan 'Staat genoteerd,' en 'Jij ook fijne vakantie.' Archiveer dus alleen berichten waarvan je vermoed dat je ze misschien nog eens wilt raadplegen. Gaat het je vooral om de bijlage, sla dit dan in je documenten op en gooi de mail zelf weg. Maakt jouw organisatie gebruik van een samenwerkingsplatform, denk dan helemaal goed na voor je dingen bewaart en hóé. Deze digitale deelplekken (Sharepoint is een voorbeeld) zijn juist bedoeld om doublures en het rondpompen van informatie te voorkomen. Het andere uiterste wat ik vaak tegenkom is helemaal niet archiveren. In zulke mailboxen staan met [...]

Een handig knopje in Outlook2022-10-23T11:37:33+02:00

Tik Tik Tik

Gelukkig, het weer is omgeslagen. Door inspannende activiteiten vroeg op de dag te plannen en verder heel rustig aan te doen, ben ik de warme weken doorgekomen. Toch heb ik figuurlijk gezien niet stil gezeten, want ik had een groot project onderhanden. Een kleine twintig maanden geleden heb ik ook al eens peentjes zitten zweten op een vergelijkbare klus. Toen werd mijn oudste zoon 18, en nu krijgt de jongste ook een fotoboek van zijn jeugd.In dit blogje vertel ik hoe ik die schrikbarende hoeveelheid foto's destijds te lijf ben gegaan. Met de inzichten van toen doe ik nu mijn voordeel. Verder gebruik ik de Pomodorotechniek. Die is perfect geschikt om zo'n groot project in stukjes te hakken. De naam 'pomodoro' verwijst naar de bekende kookwekker in de vorm van een tomaat. Het idee is dat je telkens 25 minuten aan een taak werkt en vervolgens 5 minuutjes pauze neemt. Na vier pomodoro's heb je er bijna twee uur op zitten en neem je een langere pauze. De techniek werkt goed om een beginnetje te maken met iets waar je tegenop ziet, en zo gebruik ik 'm zelf meestal. Als de kop eraf is, heb ik de wekker niet meer nodig. Maar er zit meer vlees aan die tomaat, als ik bedenker Francesco Cirillo mag geloven. Op zijn website geeft hij hoog op [...]

Tik Tik Tik2022-10-23T11:30:11+02:00

Allemaal naar de stort (coronaweek 2)

Eindelijk heb ik tijd om mijn hobby uit te leven. We zijn bezig onze tuin duurzaam te maken: er is een wadi gekomen, een takkenril, stapelmuurtjes, insectenverstopplaatsen, blotevoetengras, regenwateropvang, inheemse beplanting en verrijkt bodemleven. De afgelopen weken heb ik elke vrijdagmiddag meegewerkt met de hoveniers. Scheppen, kruien, sjouwen en graszoden steken: na uren in de buitenlucht is je rug gebroken en je hoofd leeg. Het klinkt raar, maar het is genieten. Het werk van de specialisten zit er bijna op, maar voor ons is er nog veel te doen. Dat is een welkome afleiding nu we overspoeld worden door verontrustend nieuws en corona steeds minder een onschuldig griepje en een ver-van-mijn-bedshow blijkt. De afgelopen week hebben we een nieuw houthok getimmerd, de schutting gebeitst en stapstenen geplaatst. Bij mijn vriend is een onschuldig lentevirus toegeslagen: hij heeft het plan opgevat de schuur op te ruimen. Dat is nodig ook: overal staan spullen en op het werkblad ligt gereedschap en toebehoren hoog opgetast. Het is niet zijn eerste poging en hij gaat als vanouds te werk: grondig. En zonder plan. Eerst heeft hij alle spullen naar buiten gedragen en het terras volgebouwd. Vervolgens moet alles weer naar binnen, op zoek naar [...]

Allemaal naar de stort (coronaweek 2)2020-08-09T11:46:59+02:00

Nieuw organiseren

Er ligt een dik boek op tafel. De titel is: Het nieuwe organiseren. Mijn vriendin heeft het meegenomen naar het huisje waarin we onszelf dit weekend hebben opgesloten om, elk afzonderlijk, aan onze studie te werken. Het boek bespreekt de beperkingen van traditioneel georganiseerde organisaties en zet daar een ‘nieuwe’ vorm van organiseren tegenover. Eentje waarbij de strategie leidend is, maar de medewerker veel meer vrijheid krijgt om doelen te helpen realiseren. Mijn vriendin is manager en heeft bakken ervaring met het implementeren van zelforganiseren – ook trouwens met de weerstand die daarbij komt kijken. Ook al hebben organisaties vaak zelf voor deze benadering gekozen, het loslaten van de controle is allesbehalve gemakkelijk, zegt ze. We kunnen elkaar de hand schudden, want ik zie op de werkvloer welke uitwerking te veel controle heeft op mensen. Je steeds moeten verantwoorden, dingen moeten doen waar je niet achter staat, problemen zien maar geen mandaat krijgen om ze op te lossen… het levert ontevreden medewerkers op die zich (soms) als slachtoffer gaan gedragen. Toch zijn er voorbeelden waarbij zelforganiseren wel een doorslaand succes is. Van nabij maak ik mee hoe goed Buurtzorg functioneert, zonder managers en met kleine zelfsturende teams. Soepel worden kleine [...]

Nieuw organiseren2020-07-13T15:35:55+02:00

Geef me nou toch informatie! Mijn bizarre ervaringen met een weddingplanner

Het bruidspaar had kosten noch moeite gespaard. De kaart was gedrukt op handgeschept papier en kon met een magneetje op de koelkast worden bevestigd, wat ik meteen deed. De foto’s waren gemaakt door een professionele fotograaf. Het stel had zelfs een weddingplanner ingeschakeld, we konden hen feliciteren op een speciale website. Tja: als je in Fiji trouwt, wil je natuurlijk niets aan het toeval overlaten! Een wereldreis had ik eigenlijk niet in de planning. Maar als je Australische achternichtje haar ja-woord geeft op een bounty-eiland in de Grote Oceaan, dan is dat once-in-a-lifetime. Ook mijn zus zei 'ja' tegen de gedachte aan een familiereünie in Australië en het huwelijk op het strand de maand erop. Hoewel de bruiloft pas op 7 juni 2019 zou plaatsvinden, moesten wij al voor 1 juli 2018 ons besluit aan Jules, de wedding planner, doorgeven. En daar begon het gedonder. De kosten van het resort waren zo lang van tevoren nog niet bekend. Lange mailtjes volgden met snippers informatie. Vragen werden niet beantwoord, mailtjes raakten zoek en 'useless' Jules stapelde fout op fout. Omdat zowel mijn neef als een ander Nederlands familielid zich erin mengde, werd het een ware spraakverwarring. Vanochtend ontving ik - drie [...]

Geef me nou toch informatie! Mijn bizarre ervaringen met een weddingplanner2020-07-13T11:57:23+02:00

Engelen in vermomming

Het was een goede maand voor mijn beroepsgroep. Het beroep van organizer bestaat al dik twintig jaar, maar het heeft lang geduurd voor het serieus werd genomen. Veredelde schoonmakers vonden de media ons, collega's werden met een bezem in de hand in de Linda geportretteerd. 'De opruimers hebben zelfs een beroepsvereniging,' smaalde het AD nog maar drie jaar geleden. Au. Hoe anders is het tegenwoordig! 'Opruimen is een religie geworden, compleet met goeroes en stromingen,' meldde de Correspondent aan het begin van oktober. In een artikel over het verzet tegen consumptiedrift werden organizers beschreven als 'engelen in vermomming, die simpele vragen stellen.' De Volkskrant besteedde zelfs een hele maand aan het onderwerp met de Oktober Opruim Challenge. Achtereenvolgens werden spullen, het huishouden, geld en digitaal 'bezit' zoals foto's en apps georganiseerd. Ook hier werden 'echte organizers' (!) aangezocht voor advies. Het zegt veel over de tijdgeest, die aandacht voor ordenen en organiseren. Niet dat opruimstress niet van alle tijden is, maar het was vroeger natuurlijk wel gemakkelijker. We hadden minder te besteden, kochten dus minder spullen en deden er ook langer mee: daar was bezit op gemaakt. Tegenwoordig vervullen spullen een andere rol in ons leven. Ze zijn niet alleen [...]

Engelen in vermomming2022-07-04T13:44:55+02:00

Leg deze zaken vast als je gaat samenwerken

Je hebt vast weleens iets georganiseerd. Een vrijgezellenparty voor je beste vriend(in), een inzameling voor het goede doel of een bijeenkomst op je werk. Neem zo'n recent project in gedachten en denk terug: hoe is dat toen verlopen? Nam iemand de leiding en was er een plan? Werkten jullie lekker samen of was het ieder voor zich? Denk je tevreden of juist met buikpijn terug aan dit project? Of het nu gaat om het organiseren van een wedstrijd of om de implementatie van nieuwe software, je wilt samen met een groep een bepaald resultaat bereiken. En dat vergt afstemming. Hoe beter de afstemming, hoe plezieriger de samenwerking en hoe efficiënter en effectiever het proces. Verloopt de afstemming niet lekker, dan raken mensen gefrustreerd of gedemotiveerd, en waarschijnlijk lijdt het eindresultaat er ook onder. Het komt de samenwerking dan ook enorm ten goede wanneer je bij de start van een project (hoe klein ook) de taken en verantwoordelijkheden vastlegt. Een voorbeeld: stel dat je met je broers/zussen voor je ouders een feest organiseert: Dan zijn jullie samen verantwoordelijk. Jullie maken een plan, vragen offertes op, huren muzikanten in en zo verder. Waarschijnlijk krijgt iedereen daarbij een aantal deeltaken. Maar je ouders [...]

Leg deze zaken vast als je gaat samenwerken2018-10-17T07:35:23+02:00

Zo krijg je mensen (wel) mee in een verandering

Mijn schoonmoeder belt verward op. Er is een brief gekomen van de ING waar ze niets van begrijpt. Of toch: ze heeft misschien weer een mobiel nodig, zegt ze, want anders kan ze straks geen geld meer overmaken. Er staan instructies in de brief. 'Ik moet naar de www…' leest ze onzeker voor. Hard roep ik door de hoorn dat ze vooral niets moet doen, en dat we binnenkort langskomen om de papieren te bekijken. Al eerder heeft ze met onbezonnen klikken brokken gemaakt online. Van binnen kook ik over deze onhandige move van ING die zoveel mogelijk klanten aan de Mobiel Bankieren App wil hebben. Ik snap dat tijden veranderen. Maar de wijze waarop de app wordt opgedrongen, is ronduit klantonvriendelijk. Voor mijn schoonmoeder is zoiets vanwege haar ouderdom sowieso geen optie, maar ook ik - eveneens klant - zit niet te wachten op bevestigen per mobiel, wat (ontdek ik als oplettende consument) na een proefperiode € 0,50 per maand gaat kosten. Oké, er zijn zeker belangrijker dingen om je druk te maken. Die 6 euro voel ik echt niet in mijn portemonnee. Ik kan gewoon met pinpas blijven betalen, als me dat beter ligt. En schoonmama: de ING [...]

Zo krijg je mensen (wel) mee in een verandering2021-09-15T11:16:27+02:00
Ga naar de bovenkant