Ben jij voor je werk afhankelijk van anderen en ga je binnenkort op vakantie? Wanneer je de data niet afstemt op jullie projecten kun je voor vervelende verrassingen komen te staan. Zelf ontdekte ik bijvoorbeeld ietsje te laat dat mijn vormgever op reis gaat kort voordat ik thuis kom. Zodoende moest ik volop aan de bak om voor mijn vakantie een nieuwe schoolgids samen te stellen. Een dikke maand te vroeg, maar ja. Hetzelfde deed zich voor bij een collega met wie ik een training verzorg. In oktober nota bene, maar op het moment dat ik aan de revisie van het materiaal zou willen beginnen, pakt zij juist haar koffers. Ook deze klus moest naar voren worden gehaald. En dan was er nog een artikel dat eerder af moest. Kortom, ik was een bezig bijtje. Er zijn ook voordelen aan een volle takenlijst in zomerse dagen. De keiharde vertrekdatum betekende een enorme boost voor mijn productiviteit - dat stemt zeer tevreden. En door zo vooruit te werken weet ik nu al: bij terugkomst wacht mij een zeer relaxte nazomer. Planningsproblemen voorkomen is echter slechts een van de vele redenen om tijdens rustige maanden niet te gaan lanterfanten. Juist nu kun [...]

Al weken van tevoren had hij het erover. Op de camping zou geen wifi zijn, dacht hij. Mijn zoon ging op schoolkamp en brak zich er het hoofd over hoe hij online kon blijven zonder een duur data-abonnement te hoeven kopen. Zelf kon ik het me nauwelijks voorstellen. Een camping in Rome en dan geen wifi? Nee toch!? Ja dus, en dat levert naast foto's van de Galleria Nazionale, het Forum en Pompeï ook updates op als 'Ik leen nog steeds wifi van anderen, dus ik kan vrijwel niets zeggen,' 'Morgen krijg ik misschien echte wifi,' en (uit de bus): 'We gaan, later stuur ik nog een videoclip van gezang in tumulus door.' We genieten op afstand van zowel zijn mini tour door Italië (met meerstemmig Vader Jakob vanuit een tombe) als zijn zoektocht naar draadloos internet . Deze zomer zal de queeste zich op diverse campings herhalen en ik weet nu al dat ik er dan stukken minder gecharmeerd van zal zijn. Wanneer er wifi is zijn de jongens moeilijker te porren voor activiteiten, oppervlakkiger gesprekspartners en minder geïnteresseerde medereizigers. Alhoewel ze dit luidkeels zullen ontkennen, zijn de meeste kinderen (en volwassenen soms ook) zich door hun focus op [...]

In het najaar van 2014 was het een sensatie. De zomer ervoor had ik een boek thuis gestuurd gekregen, genaamd Helweek. De auteur had zijn ervaringen met een loodzware training voor militairen vertaald naar een soort pantserstorm voor burgers met als doel: stuk gaan en daar de louterende effecten van ervaren. Samen met een aantal andere 'influencers' werd ik uitgenodigd om de tips in de praktijk te brengen en erover te schrijven. In Noorwegen was het boek van mental coach en oud-officie Erik Bertrand Larssen toen al een flinke hype. Op dat moment was ik behoorlijk vastgelopen in een razend lastig vak van mijn studie Psychologie. Steeds gaf ik aan andere dingen voorrang. Een 'helweek' leek me een uitgelezen kans om die rottige statistiekmodule vlot te trekken. Immers: je werkt zeven dagen extreem hard aan een zelfgekozen doel. Ik blokte een week in oktober en maakte me op voor een paar dagen stevig afzien. Met resultaat: ik haalde het vak met een dikke voldoende. Komende week heb ik mijn aller- allerlaatste statistiektentamen en word ik even teruggeworpen in de tijd. Was die Helweek nu echt louterend? Nee. Is mijn leven veranderd? Nope. Heb ik er iets van opgestoken? Ja: Het [...]

'Hoe pak ik dit nou aan?' De mevrouw die me haar dilemma voorlegt, heeft me net op Gouwestad radio gehoord waar ik was uitgenodigd voor een interview over mijn nieuwste boek (zie ook dit). Van het beroep van professional organizer heeft ze nog nooit gehoord, maar het roept zoals zo vaak direct een verhaal op. Klassiek: de zolder vol oude spullen en de man die daar geen afstand van kan doen. Ik ken ze, de echtelieden met verschillende rommeltolerantie. Zij vertelt over voorwerpen met mankementen, afgekeurd maar nog niet afgedankt meubilair, gedateerde apparaten en natuurlijk stapels en stapels kranten of tijdschriften. Hij ziet onvoorziene omstandigheden, handige reserve-onderdelen, een vergeten maar toch leuke hobby. Onschuldig wellicht, maar de aanleiding voor de opruimstress is dat niet. In hun omgeving is onlangs kort na elkaar een echtpaar overleden zonder schoon schip te hebben kunnen maken. Een huis met decennia memorabilia en halve projecten nalaten: dat willen deze gepensioneerden hun kinderen niet aandoen. Vooral hij valt ten prooi aan het verraderlijke als-dit-dan-dat-denken. Daarin ziet hij zichzelf niet als de man die in een vrij uurtje het liefste een pijpje rookt in de achtertuin / sportwedstrijden volgt / met zijn maten gaat vissen, maar als [...]

Tijdens een workshop over werk-privébalans voor een zorgorganisatie komen de verhalen goed los, en het terugkerende thema is bereikbaarheid. De meningen lopen ver uiteen. De ene deelnemer vindt het ongelofelijk handig om met collega's in een WhatsApp-groep te zitten, en ziet er geen been in om te reageren op appjes buiten werktijd. Anderen hebben moeite met het gevoel constant 'aan' te moeten staan en trekken rigoureuze grenzen. Een derde groep wil het wel anders, maar durft niet voor zichzelf op te komen. Ik schrik van de voorbeelden. Eén deelnemer heeft een dumbphone genomen om maar niet overstelpt te worden met berichtjes (je weet wel, een mobiel die niks kan behalve bellen en sms'en). Een ander is uit de groepsapp gestapt omdat ze buiten werktijd met onzinnige zaken werd lastig gevallen. Een volgende maakt er een punt van om na 20:00 uur nergens meer op te reageren. Eén medewerker houdt haar mobiele nummer zelfs geheim zodat ze zich als ze niet thuis is ten minste echt kan ontspannen. Eigenlijk is bereikbaarheid niet echt het issue. Allen reppen over echte of ervaren groepsdruk. De aanname dat iemand die bereikbaar is ook onmiddellijk beschikbaar is, blijkt het probleem.  Via je smartphone sluipt het [...]

Eén van mijn kinderen heeft last van uitstelgedrag. Spijtig genoeg voor hem heb ik een ingebouwde radar voor andermans taken en die van hem pik ik dus feilloos op. Toegegeven: leerkrachten seinen me ook regelmatig in wanneer hij weer eens te laat is met het het een of het ander. Gevolg voor hem: gezeur aan zijn hoofd. Helaas: het enige signaal dat mijn zoon bereikt is wifi, en pogingen hem aan het werk te krijgen ketsen af op een pantser van onverschilligheid of irritatie, al mijn goede bedoelingen ten spijt. Wie geen probleem ziet, valt niet te motiveren, en wie daar weer last van heeft, heeft dikke pech. Gelukkig lukt het anderen wél om tot hem door te dringen. Het meisje dat hem bijles geeft voor Duits bijvoorbeeld. Een indringend gesprekje met school heeft ook baat. Als ik er niet bij zit, toont mijnheer wel degelijk enig inzicht. Met horten en stoten gaat hij aan het werk, gedreven door het vooruitzicht dat hij misschien blijft zitten. Het passieve uitstellen van mijn zoon maakt me behoorlijk nerveus, zo'n moeder ben ik. Maar ben ik wel zoveel beter dan hij? Ik betrap mezelf vaak op de neiging om dingen voor me uit [...]

Het was heerlijk toerweer. Op de terugweg van een kampeerweekend werden we gepasseerd door een fraaie oldtimer  van het merk Porsche. Mijn vriend, zijn handen aan het stuur, begon zich hardop het kenteken in te prenten om thuis op de site van het RDW het bouwjaar van het cabriootje op te kunnen zoeken. Spontaan deed het gezin mee, ieder met zijn eigen geheugenmethode, en we spraken af thuis te controleren wie het kenteken correct kon reproduceren. Zelf maak ik vaak een verhaaltje bij een reeks betekenisloze eenheden: associatief onthouden heet dat. Maar dat lukt alleen als ik er met mijn volle aandacht bij ben of als de motivatie heel hoog is. Door het competitie-element was dat dit keer geen probleem! En ja hoor, toen we die avond op de bank ineens weer dachten aan de weddenschap, slaagden we stuk voor stuk voor de geheugentest. Grappig genoeg had niemand bedacht hoe we het voornemen zelf, namelijk het opzoeken van het kenteken, zouden gaan onthouden. Gelukkig schoot het ons - uren later weliswaar - weer te binnen. Hoe hadden we dat anders aan kunnen pakken? Volgens Paul Loomans, de auteur van Ik heb de tijd. Een handleiding in Tijdsurfen, volstaat het om [...]