‘Wat ga je laten vallen?’ We lopen de laatste etappe van het Pieterpad. De vriendin die ik vertel over mijn drukke najaar, kijkt me vorsend aan wanneer ze me de vraag stelt. Hier spreekt een ervaren manager die alert is op burn-outsignalen!
Een goede vraag, maar ik realiseer me: ik hoef niets te schrappen. Ik heb namelijk geanticipeerd op deze periode. Afgelopen zomer beschreef ik hier al dat ik dagen uit mijn agenda streepte; dat waren geen loze woorden. Al komt deze vijfdaagse wandelvakantie wel als geroepen. In de aanloop hiernaartoe heb ik gebeuld, ik geef het toe.
Iemand die zich overbelast voelt, zal de drukte meestal in goede banen proberen te leiden. Grofweg vallen die acties uiteen in drie categorieën: hard blijven werken, eisen op het werk, thuis en privé verminderen en/of (meer) gebruik maken van hulpbronnen.
Bij mij lag het accent dus op tijd vrij maken. In de buitenlucht zijn en bijkletsen met mijn vriendin bleek ook een flinke energiegever. Zo bereikten we de Sint-Pietersberg!
Hoe zit het met die andere vormen? De vraag van mijn vriendin illustreert wat de meeste leidinggevende doen wanneer stress onderwerp van gesprek wordt: ze kijken wat je kunt laten vallen. Noodzakelijkerwijs is zo’n interventie gericht op eisen aan het werk, want wat er privé gebeurt, daar heeft je werkgever natuurlijk minder zicht, laat staan invloed op.
Nu blijkt uit onderzoek dat die werkgeversinterventies wel effectief zijn in het voorkomen van burn-out, maar het effect is toch vrij klein. Het is dus minstens zo interessant om te kijken wat de medewerker zélf kan doen. Die heeft immers ook invloed in die andere domeinen: thuis en privé.
Een deel van de mensen met burn-outklachten komt namelijk zelf niet echt in actie. Ze voelen zich er niet capabel toe, vermijden de realiteit of kunnen het gewoon niet opbrengen. En dat is jammer: want we weten dat mensen die zelf het heft in handen nemen minder vatbaar zijn voor burn-out.
Dat heeft alles te maken met proactiviteit. We verstaan hieronder gedrag dat je uit eigen beweging inzet, dat gericht is op de toekomst en waarbij je ernaar streeft een bepaalde verandering te bewerkstelligen.
Proactiviteit is een enorm gewilde eigenschap in deze tijd van zelforganiseren, dus het mes snijdt naar meerdere kanten wanneer je als werkgever proactiviteit in je medewerker aanmoedigt. Laat dit nu net het onderwerp zijn van een onderzoek waar ik binnenkort in het kader van mijn afstudeerscriptie een bijdrage aan mag leveren.
Vooruitlopend op nieuwe inzichten kan ik je alvast één tip meegeven:
Ga proactief om met werk- of privéstress. Het is effectiever dan niets doen!
Vind je het lastig om het heft in eigen handen te nemen? Een paar gesprekjes hierover kunnen zeer behulpzaam zijn. Je leest er hier meer over; grote kans dat je werkgever wil bijdragen aan deze ‘interventie’.
Vaker tips ontvangen? Abonneer je op de Timemanagementtip van de week. Of lees Het ABC van plannen, organiseren en optimaliseren.