Elke paar jaar constateer je verbaasd dat je het nog drukker hebt gekregen, terwijl je dacht dat je al op topsnelheid was. Het kantelpunt was de dag waarop je die topfunctie accepteerde/je vader zijn heup brak/je eerste kind geboren werd. Als een jongleur met veel te veel ballen balanceer je op het slappe koord van de tijd.
Als je jong bent, is het nog best te overzien. Je staat midden in het leven en wilt niets missen. Je gaat naar school, uit met vrienden, neemt een baantje en steekt tijd in je hobby’s. Na je studie vind je je eerste baan. Dat is hard werken, want je wilt hogerop. Je krijgt misschien een relatie, koopt een huis en steekt daar energie in.
Ondertussen wordt je werk complexer en de werklast zwaarder. Je gaat vrijwilligerswerk doen voor de sportvereniging, het dierenasiel of een ander goed doel. En als je kinderen krijgt, wordt het helemaal ingewikkeld. Vanaf nu heb je niet alleen je partner en zijn/haar agenda om rekening mee te houden: er komt ook een veelvoud aan zorgtaken bij. De verantwoordelijkheid om je kinderen het beste te bieden rust zwaar op je schouders. Tijd maken voor je familie, je vrienden en je persoonlijke interesses schiet erbij in, want je schema zit tjokvol verplichtingen.
De kritische fase
Meer ballen kun je er echt niet bij hebben, denk je. En dat klopt ook. Ongemerkt heb je namelijk de kritische fase bereikt: de fase waarin er absoluut niets mag gebeuren. Een klein griepje is al een ramp van jewelste, want wie houdt je ballen in de lucht? Hebben je ouders mantelzorg nodig? Blijkt je kind dyslectisch of beland je in een conflict op je werk? Er is maar een klein zetje nodig om jou als jongleur volkomen uit je evenwicht te brengen. Dan is er geen houden meer aan en stuiteren je ballen ongecontroleerd door de ruimte.
Je doet het net zo lief zelf
Kun je voorkomen dat je in de kritische fase belandt? Ja, maar alleen als je dat echt wilt. Veel ‘jongleurs’ hebben namelijk het gevoel dat alleen zij die vijf of zes ballen in de lucht kunnen houden. Hulp vragen doen ze niet graag en áls iemand een taak van ze overneemt, kunnen ze maar moeilijk loslaten. De jongleur denkt dan: ‘Ik kan het net zo goed zelf doen’ of ‘Zo moet het eigenlijk niet.’
TROTS
Dus wees eerlijk. Je hebt je de drukte zelf op de hals gehaald, maar je wilt er ook niets van missen. Als je zoveel ballen in de lucht houdt, mag je daar trouwens best trots op zijn. En ben je goed ‘TROTS’, dan blijf je ook nog uit de kritische fase. Als acroniem betekent TROTS namelijk:
- Je Trekt grenzen. Je kunt immers niet álles op je schouders nemen, stel je voor. Nee-zeggen is niet alleen verstandig, maar ook professioneel.
- Je kunt Relativeren. Niet alles hoeft perfect te zijn. Een foutje is geen drama!
- Je doet af en toe een beetje Onnozel. Probeer het eens een dagje niet allemaal te weten en te regelen. Laat het ze zelf maar oplossen.
- Je maakt Tijd voor jezelf. Dus niet eindeloos dóór blijven gaan, maar op tijd stoppen en aan jezelf denken. Dat komt je prestatie ten goede.
- Je bent Slim in je keuzes. Je hoeft niet alles zelf te doen, dus maak gebruik van de techniek, van handige diensten en geweldige service. Jij kun je aandacht dan op andere dingen richten.
Meer van mij lezen? Bestel Het ABC van plannen, organiseren en optimaliseren.