Mijn zoon heeft een hoek van de tafel geclaimd. Al sinds de zomer gooit hij hier zijn petje en zijn zonnebril neer. Tot vorige week lagen er ook papieren van de NS, de bank en de studiefinanciering, tot ik hem verzocht die elders op te bergen. Het is nieuw gedrag dat hij helaas heeft gekopieerd van zijn ouders.

Want aan de overkant van de tafel heeft mijn vriend zijn eigen aflegplek waar de spullen zich ophopen. Een boek over datamanagement, een folder, papieren en een bonnetje. Op slechte dagen schuift hij er zijn laptop onder. En ik doe vrolijk mee. Op mijn hoekje liggen vooral kranten, tijdschriften en boodschappenbriefjes in de maak.

Alleen onze oudste zoon heeft de tafelindeling niet begrepen. Zijn post laat hij liggen waar hij die geopend heeft. Soms verzamel ik zijn paperassen en leg ze… op het enige lege hoekje van de tafel wat nog over is!

Natuurlijk probeer ik af en toen korte metten te maken met die magneetplekken, zoals ze in organizersjargon ook wel worden genoemd. Ik gooi naar eigen inzicht weg, ruim wat op, orden de resterende aanwas in categorieën en/of eigenaar en maan gezinsleden tot opruimen.

Het mag niet baten, want binnen een dag begint het tafereel weer van voren af aan. Deze gewoonte is met geen mogelijkheid te doorbreken en, toegegeven: tafelhoeken zijn nu eenmaal schitterend geschikt voor alles waar nog iets mee moet gebeuren. Daarom sus ik mijn behoefte aan lege oppervlaktes en gebruik ik slimme trucjes om de tafel leeg te krijgen.

  • Allereerst is daar de pianokruk. Als we gaan eten leg ik of een ander gezinslid daar dakpansgewijs de vier stapeltjes neer. Na afloop verdeel ik ze weer keurig over de hoeken. Ordnung muss sein, haha.
  • Ik heb ook een geheime aflegplek. Die bevindt zich achter klapdeurtjes. Ook daar laat magneetspul zich heel handig tijdelijk uit het zicht leggen. Fijn als er bezoek komt, die fop ik dan met een opgeruimde kamer.
  • Helemaal afdoend is de verdeel- en heerstruc. Ik dump alle gevonden voorwerpen simpelweg op de kamer van de betrokkenen. Aangezien zij allemaal de volwassen leeftijd hebben bereikt, vertrouw ik erop dat ze eigenaarschap nemen over de geheugensteuntjes die deze spullen vertegenwoordigen.

Het is verre van perfect, maar toch kan ik wel leven met deze aanpak. Een magneet is nou eenmaal een magneet, en ik heb totaal geen zin om mijn huisgenoten voortdurend achter de broek te zitten. Die vinden het al lang best, en bovendien wil ik mijn leesvoer zelf ook maar wat graag op mijn favoriete leesplekje laten liggen. Mijn tip is dan ook:

Bespaar jezelf stress en ergernis: kweek rommeltolerantie

Ligt jouw magneetplek wel erg vol met toedoetjes? Daar kun je maar beter zo snel mogelijk mee afrekenen. Hoe je omgaat met zulke visuele reminders schreef ik hier. En ja: ook in die blog speelt mijn tafelhoek een rolletje 😂.

Nog een tip lezen? Maak hier je keuze. Of bestel Het ABC van plannen, organiseren en optimaliseren.