Er is niets mis met klaarstaan voor een ander. Het kan de kern van je functie zijn. Het is collegiaal.
Toch is er, om de waan van de dag te doorbreken, een andere denktrant nodig. Eentje waarbij je zorgvuldig afweegt wat het oplevert om elkaar te betrekken bij allerlei besluiten en vraagstukken.
Natuurlijk: consensus, zekerheid over genomen besluiten, een volledig geïnformeerd team. Maar ook: de gewoonte om elkaar over alles te informeren, wederzijdse afhankelijkheid en talloze verstoringen leiden tot een patroon van elkaar bevragen dat gemakzucht voedt. En daar gedijt uiteindelijk niemand bij.