De meeste mensen zijn van nature optimistisch van aard. Hoewel we de risico’s van onze plannen en dromen onderkennen, zijn we geneigd die hindernissen te onderschatten. Dat komt omdat we de toekomst nu eenmaal altijd een beetje optimistischer inkleuren dan realistisch is. Dat wordt wel de ‘planning fallacy’ genoemd: de gewoonte om bij grote klussen pas op het allerlaatste moment aan de slag te gaan. Zelfs als we onvoorziene omstandigheden incalculeren, lukt het ons maar zelden om een realistische tijdsinschatting te maken. Probeer daar maar eens rekening mee te houden!
Die denkfout maken we allemaal, want uit onderzoek blijkt dat iedereen kort voor een deadline piekt. Maar als consequent en realistisch plannen jouw zwakke plek is, kan dergelijke uitstelgedrag je ernstig in de problemen brengen. En het vreemde is dat notoire uitstellers ook na gemiste deadlines met rampzalige consequenties hun leven maar moeizaam beteren.
Toch valt ‘aan de slag gaan’ wel te trainen door een klein begin te maken. Een kwartier is namelijk net genoeg om op gang te komen, en dat is juist de grootste hobbel voor uitstellers. Een timer vertelt je wanneer je mag stoppen. Wellicht merk je dan dat je voldoende op gang bent gekomen om door te kunnen gaan. Als je vaker traint met dergelijke ‘zelfregulerende gedrag’, is uitstelgedrag steeds makkelijker te overwinnen.