Het afgelopen jaar was ik mantelzorger. Ik had het niet eens door, zo vanzelfsprekend was het. Het ging immers om mijn moeder. Een nachtje extra blijven slapen, de administratie doen, overleg met artsen… dat doe je gewoon. Ondertussen drukte de zorg toch wel zwaar op mijn schouders. Ik had minder tijd en stelde het schrijven aan mijn boek en een opleiding uit. Mijn gezin moest het vaker zonder mij stellen en van studeren kwam al helemaal niets terecht. Kortom: de impact op mijn werk-privébalans was aanzienlijk.
Door mijn ervaring met mantelzorg herontdekte ik een aspect van werk-privébalans dat ik allang was vergeten: het geregel. In de geoliede machine die mijn huishouden was, zorgden de praktische implicaties van mijn afwezigheid voor veel gedoe. ‘Wie is wanneer thuis, wie kookt, wie zet de was aan?’ Daarnaast voelde ik me schuldig omdat ik er niet altijd voor mijn gezin kon zijn. Steeds was ik aan het wikken en wegen: wiens belang gaat voor? Zelf delfde ik daarin vaak het onderspit.
Gelukkig kan ik organiseren, heb ik een flexibele partner en zijn mijn kinderen oud genoeg om taken in het huishouden op zich te nemen. Die relatief korte periode van mantelzorg hebben we dus zonder noemenswaardige schade doorstaan, maar het kostte wel veel extra tijd- en energiemanagement.
We besteden de beste uren van de week aan arbeid. Veel mensen doen er zelfs een schepje bovenop: om te excelleren, bij te verdienen of om zichzelf te bewijzen. Door de technologische ontwikkelingen kan dat: je neemt gewoon wat werk mee naar huis of blijft ook op een vrije dag bereikbaar.
Tot je om wat voor reden dan ook een stapje harder moet lopen en ontdekt dat je schema al tot het gaatje gevuld is. Dat wordt concessies doen en wat gaat er het eerste uit? Juist: tijd voor jezelf en niet die extra tijd voor de baas. Duurt de zorgelijke periode te lang, dan loop je de kans om overspannen te raken.
Gelukkig zijn er veel regelingen die het combineren van werk en privé gemakkelijker maken:
- Ten eerste mag je sinds de invoering van de Wet Flexibel Werken altijd aan je werkgever vragen of je minder mag werken, of meer thuis mag werken.
- Bovendien mag je een beroep doen op calamiteitenverlof als je op stel en spring moet verzaken. Je hoeft de gemiste uren dus niet te compenseren, al doen veel mensen dat wel.
- Ben je mantelzorger voor iemand, dan bestaat er ook nog zorgverlof. Dat geeft je wat lucht als het met kunst- en vliegwerk niet meer lukt.
- Voor mantelzorgers is er best veel geregeld. Denk bijvoorbeeld aan het inschakelen van een mantelzorgemakelaar. Sommige verzekeraars vergoeden dat inmiddels. Hier vind je meer informatie.
Helaas gelden al deze regelingen niet voor zelfstandigen. Zij moeten sparen voor al die omstandigheden waarin ze minder kunnen werken. Zelfstandigen moeten dus dubbelgoed voor zich zelf zorgen.
De tip van de week is dus:
Zorg voor een goede werk-privébalans
Wat is dat dan? Een goede werk-privébalans heb je wanneer je voor al je rollen voldoende tijd hebt. Daar hoort dus beslist ook de rol van zelfzorger bij. Zelfs wanneer je door omstandigheden mantelzorger bent.
Vaker tips ontvangen? Abonneer je op de Timemanagementtip van de week.