Het begon met een zenuwtrekje in mijn ooglid. Mijn oogleden werden zwaar en plakkerig, alsof er iemand zand in had gestrooid. Met moeite wist ik ze open te houden. Knikkebollend zat ik tegenover mijn klant, voor wie ik mijn slaapaanval uit alle macht trachtte te camoufleren. Ik snapte er niets van, want zo moe voelde ik me nou ook weer niet. Waar kwam die plotselinge slaapbehoefte vandaan?

nachtNu, 15 jaar later snap ik dondersgoed wat er aan de hand was, maar destijds kon ik me niet voorstellen dat stress zich zo via je lichaam kon uiten. Ik negeerde de signalen en kwam uiteindelijk thuis te zitten met wat ik zelf nog lang een arbeidsconflict bleef noemen, maar wat in feite overspanning was.

Het was een schok, want tot dan toe had ik mijn lijf nooit erg serieus genomen. Mijn kwaaltjes waren lastig, maar ik bracht ze niet in verband met wat ik dacht of deed. Ik zocht lichamelijke oorzaken voor mijn ticje, het vermoeide gevoel, een heel lokaal eczeemplekje en de rugpijn. Psychische klachten? Dat was iets voor watjes.

Sindsdien weet ik wel beter. Mijn lichaam bleek de spreekwoordelijke kanarie in de kolenmijn. Wat zuurstof is voor de kanarie, is ontspanning voor je lichaam, maar van ontspannen kwam in mijn geval niets terecht. Gepieker, te hoge betrokkenheid en het daaruit volgende gebrek aan nachtrust kostten me mijn welbevinden. En… ik ging maar door. Zo viel ik stukje bij beetje om.

Gelukkig was ik niet al te lang uit de roulatie, en had ik bovendien een wijze les geleerd. Daarna ben ik nog vaak op het randje geweest, maar nooit meer over de grens. Wat helpt?

  • Ik let op hoe mijn lijf aanvoelt. Schouders hoog opgetrokken? Relax! Vermoeid gevoel? Tijd voor een pauze. Droge ogen? Ik doe deze oefening.
  • Ik neem mijn ademhaling beter waar, en ga na waar buikpijn vandaan komt. Ook dit zijn goede spanningsmeters. Ademhalingsoefeningen helpen me.
  • Ik sla zelden een sportles over, en blok wekelijks tijd in mijn agenda voor ontspannende activiteiten zoals wandelen.
  • Ik werk ’s avonds niet meer door. De kwaliteit van mijn werk wordt er toch niet beter van.

Door ondernemer te worden, kreeg ik de controle terug die ik miste. Wanneer je het gevoel hebt out of control te zijn, is zorgen voor je lijf namelijk niet afdoende. Nagaan of er een verband is met werkdruk of werkplezier als je lichaam blijft protesteren, is dus ook noodzakelijk.

Je lijf is een goede klikspaan die je zou moeten koesteren. Dus:

Zorg voor jouw kanarie in de kolenmijn

Hoe zorg jij dat je in balans bent?

Vaker tips ontvangen? Abonneer je op de Timemanagementtip van de week.